‘Ne söz verebiliyorum ne de verdiğim sözü hatırlayabiliyorum. Beklemeye, her şeyi ertelemeye ihtiyacım var. Kendimi beklemeye mecbur görüyorum, çünkü beklenmedik şekilde oldu ve yalnızca ona bakmaya cesaret edebiliyorum, şeklini hapsetmenin- kurutma kağıdına geçirmenin- faydasız olduğuna ikna olurken; açgözlülükle yayılışının, değişken ve anlık hatlara nasıl büründüğünün, gizli kehanetin bir musibetin resmini nasıl çizdiğinin seyrine dalıyorum.
Değişik, sabırsız bir hüzün beni istila ediyor; haklı olduğunu bilmek için sadece son bir çizgiyi bekliyor.’
.
Onlar Ölmeden Önce sınıflandırması çok zor bir metin. Zaman, mekan hatta çoğu zaman anlatıcı bile muğlak. İfadelerin neyi işaret ettiğini görebilmek de kolay değil. Bunlara rağmen güçlü bir kitap bu. Otobiyografik izler taşıdığını hissedebileceğiniz yakınlıkta cümleler var içinde.
Arjantin edebiyatının bilindik yüzü Norah Lange ile tanışmak soğuk duş etkisi yarattı bende. Kendisi ile muhabbetimi ilerletmek adına hemen dilimize kazandırılan bir diğer eserini de edindim: 45 Gün ve 30 Denizci. Onu da çok bekletmeden okumak istiyorum.
.
Şermin Elidar çevirisi, Kardelen Akçam kapak tasarımıyla ~
