Bir nükleer reaktörde elektrik nasıl üretilir? Önce çekirdekte ısı üretilir, çekirdeğe devamlı olarak soğuk su akışı sağlanır, çekirdeğin ısısı suyu buharlaştırır, buhar türbini döndürür ve elektrik üretilir. Aslında bu kadar kolay ve zararsız gözüken bir şey nasıl olur da uluslararası bir felakete yol açabilir?
Yapılması planlanan elektrik
bir yaz akşamı balkonda oturup serin serin dinlenmek gibi
"Her Cuma akşamı leylak rengi bir minibüs, içinde yedi yolcusuyla Dublin'den üç saat uzaktaki taşra kasabası Rathdoon'a doğru yola çıkar."
Minibüsün hiç değişmeyen yedi yolcusunun, birbirlerinin hiç bilmediği hikayelerini ve iç dünyalarınında yaşananlar anlatılmakta.
Kitap sırasıyla
1-Nancy (cimri, en sevmediğim karakter)
2-Dee (çok tatliş)
3-Mikey (soğuk espriler, yardımsever, bankada güvenlik)
4-Judy ( eski uyuşturucu satıcısı)(yarım kalan bir teyze)
5-Kev (güvenlik gibi)
6-Rupert (emlakçı)
7-Celia (hemşire)
8-Tom (şoför)
karakterlerin aynı hafta sonu geldikleri kasabalarında yaşadıklarını anlatmakta.
Yazarla bu kitapla tanıştım. İlk anlatılan karakter biraz zorladı ama 20 sayfa sonrası akıp gidiyor. Kitap da karakterlerin düşündüklerini hissettiklerini betimlemelerden çok diyaloglarla anlatması nedeniyle kitap okuyomuş gibi değil de film seyrediyormuş gibi boş bir his vermekte.
Dolu bir zihin için güzel bir kitap tavsiye ederim
Ankara akşam Temmuz halen soğuktu(:
Leylak ZamanıMaeve Binchy · Doğan Kitap · 2008584 okunma
“Depresyonda olup olmadığımdan emin değilim. Yani, mutsuz değilim ama mutlu da değilim. Gün içinde espriler yapıp gülebiliyorum. Fakat bazı geceler yalnız kaldığımda, nasıl hissedildiğini unutuyorum.”
“Depresyonda olup olmadığımdan emin değilim. Yani, mutsuz değilim ama mutlu da değilim. Gün içinde espriler yapıp gülebiliyorum. Fakat bazı geceler yalnız kaldığımda, nasıl hissedildiğini unutuyorum.”
Zorlanarak okuduğum kitaplar listesinde ilk sıralarda rahatlıkla yer alabilecek bir eser Thomas Pnychon’un bu kısa romanı. Öyle bir roman ki, bunca zorlu okuma sürecinden sonra bittiğinde, bu eziyetin sona erdiğine sevindim mi, yoksa tam da yeni yeni anlamaya başladığım ve hafiften içine girebiliyor gibi hissettiğim hikayeden kopuşuma üzüldüm mü,