Şimdi ne yana dönsen buz tutmuş kanatların gövdende onca diken. Yolları kar kaplamış, donmuş göl, ne sen bir yere varırsın artık ne seni
bekleyen tren...
Dünya soğur, akşam serinlerken,
Benim sensiz sevinecek bir şeyim yok.
Kılı kırk yardım, altını üstüne getirdim,
Ve işte en geniş cümlem:
İçimi açtım sana.
İçini açmak için.