Aynı yaşta denk okullara gitmeye başlasalar dahi fakir çocuklar, orta sınıf çocukların erişebileceği birçok eğitim faaliyetinden mahrum kalır. Bu avantajlar, evdeki sohbetlerden ve kitaplardan tatil seyahatlerine, kendi bakış şeklinden okul içi ve okul dışı katılabileceği etkinliklere kadar uzanır. Bu yüzden fakir çocuklar, ilerleme veya öğrenme için okula bağlı oldukları sürece genellikle geride kalırlar.
Uçurumun kıyısındayken bile hayatı salıncak olarak kavramak, devam edebilmek için bize en fazla yardımı dokunan şey oldu. Böyle bir durumda bile, bir o yana bir bu yana salınabiliyorduk.
Hayatın bize dayattığı yük ile, güçlerimizi yeniden toplamayı sağlayan hafifleme arasında. Artık geri döndürülmesi mümkün olmayan kaderle didişmek ile, bir güzelliğin her şeye rağmen bizi sevinçle kanatlandırabilmesi arasında.
Birbiri için var olmak ile, bu varoluşun yine de insana verebileceği yorgunluğu atmak üzere dinlenmek arasında. Çaresizliğin ümit kırıklığı ile samimi sohbetlerden cesaret bulmak arasında.
Sayfa 10Kitabı okudu
Sigmund Freud der ki
...
Toksik ilişkilerden uzak durun. Size iyi gelmeyen herkesi ve her şeyi hayatınızdan çıkarın. Size hizmet etmeyen, gelişiminize katkıda bulunmayan ortamlardan ve sohbetlerden uzaklaşın.
Unutmayın!
Sevilmek istiyorsanız önce kendinizi sevin...
.
..
Boş sohbetlerden uzak dur.
..
"Vicdanımız, kendimize söylediğimizdir. Ne Tanrı'nın sesidir ne de ebedi ilkelere dair farkındalıktır. Ortalama bir insanın davranışından, günlük sohbetlerden, günlük rutinden, bir parça olarak varolmaya dair konformist cesaretin temel ilkesi olan uyum sağlamadan çıkmamızı söyler bize. Ancak, bu çağrıyı dinlersek kaçınılmaz bir biçimde suçluluk duyarız, ahlâkî zayıflığımızdan değildir bu, varoluşsal durumumuzdandır. Kendimiz olarak varolma cesaretine sahip olunca suçlu hissederiz kendimizi, bu varoluşsal suçluluğu üstlenmemiz istenir. Her haliyle anlamsızlıkla yalnızca sonluluk ve suçluluk kaygısını kararlılıkla üstlenenler yüzleşebilir."
Sayfa 154 - Cesaret ve Bireyselleşme (Kendi Olarak Varolma Cesareti)Kitabı okudu
Hayatımın fırsatı, Samani Hükümdarı Nuh b. Mansur'un ağır bir hastalığa yakalanmasının ardından meydana geldi. Yapılan tedavilerin hiçbiri çare olmuyor, Sultan hasta yatağında yavaş yavaş eriyordu.
Bütün bir saray halkı, çaresizliğin pençesindeydi. Hocam benim de Sultan'ı görmemi, tedavisi için fikrimi almamı tavsiye etmiş sarayın üst düzey bürokratlarına. Önce hoş karşılanmamış elbette. İsmim artık biliniyordu fakat on sekiz yaşındaydım. Beni henüz çocuk görüyorlardı. Çaresizlikten olsa gerek, sonra kabul etmişler.
Hocamla birlikte Sultan'ın yattığı görkemli odasına gittik. Saygıyı elden bırakmadan, Sultan'ı iyice muayene ettim. Şikâyeti olduğu konuları ondan dinledim. Sorular sordum kendisine. Neler yapmamız gerektiği hususunda, dikkatle beni izleyen etrafımdaki insanlara bilgiler verdim. Benden önce tedavi için kullanılan yöntemlerin hiçbirine benzemiyormuş. Bazı ilaçları kendim hazırladım. Aktarlardan almak yerine, doğaya çıkıp en tazelerinden ve istediğim özellikleri taşıyanlarından amber, tarçın, safran ve sinameki topladım. Yaptığım ilacı Sultan'ın tedavisinde kullandım.
Aradan çok zaman geçmeden Sultan hızlıca iyileşmeye başladı. Konuşmakta zorlanırken, ayağa kalkıp yürümeye ve yönetimle ilgili toplantılara katılmaya başladı.
Ben tedavime devam ediyordum. Fakat Sultan beni sık sık saraya davet ediyor, benimle uzun uzun sohbet ediyordu. Felsefeden tıp'a, astrolojiden şiire, matematikten mantığa kadar farklı konularda yaptığımız sohbetlerden çok zevk aldığını görüyordum.
Sayfa 16Kitabı okudu
"En güzel sohbetlerden, bazen en berbat sohbetler için ayrılmak gerekiyor.."
Sayfa 559 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, 1. CiltKitabı okudu
Edebiyatla ilgili olmayan her şeyden nefret ediyorum, sohbetlerden sıkılıyorum (edebiyat hakkında olduğunda bile), insanları ziyaret etmek, akrabalarımın sevinçleri ve üzüntülerini dinlemek beni ölesiye sıkıyor. Sohbet edince düşündüğüm her şeyin önemi, ciddiyeti ve gerçekliği kayboluyor.
