"Doğrusu belki
ikimizin de iyi ve güzel bir şey bildiğimiz yok; ama, gene ben ondan daha bilginim; çünkü o hiç bir
şey bilmediği halde bildiğini sanıyor; ben ise bilmiyorum ama bildiğimi de sanmıyorum. Demek ben
ondan biraz bilgiliyim, çünkü bilmediklerimi bildiğimi sanmıyorum."
Artık ayrılma vakti geldi çattı, ben ölmeye, sizler de yaşamlarınızı sürdürmeye gidiyorsunuz. Hangisinin daha iyi olduğunu sadece tanrı bilebilir.
''Sokrates suçludur, çünkü gençleri baştan çıkarır, onları yoldan ayırır, devletin inandığı Tanrıları değil, bunların yerine başka inanışları koymaya çalışır, bu yüzden suçludur. ''
Sayfa 22Kitabı okudu
'' Sokrates iki bin yıl önce “kendini tanı demişti.Kendimizi tanıdıkça başkalarını tanımaz,küçümser, dışlar olduk. Biz olmayı tanımlarken ipin ucunu kaçırdık.'Biz erkekler” 'Biz kadınlar', 'Biz Müslümanlar' , 'Biz aydınlar', 'Biz Amerikalılar' diye kendimizi tanımlarken hepimiz 'Biz' olduğumuzu unuttuk. Önce doğaya saldırdık sonra birbirimize. ''
Cehalet mutluluktur demişti ya Sokrates.
Yeni anladım ne demek istediğini.
Bazen bilmek, haber almak kaygıyı artırmaktan başka bir işe yaramıyor.
Bazen bilmek, hayal kurmaya bile engel.
Bizi aptallaştıran ve kabalaştırma potansiyeli olan şey nasıl olur da en büyük mutluluk olarak hissedilip tanımlanır? Aşk nihayetinde bir hastalık mıdır, en güzel hastalık değil de en korkunç hastalık mıdır? Yoksa etkisinin yararlı mı zararlı mı olacağı, dozajına göre değişen bir zehir midir aşk? Sokrates, koş yardımımıza!
