10/10 puan verdi
Kitap, aynı zamanda sokrates'in öğrencisi olan önemli Antik yunan filozofu Platon tarafından yazılmıştır. Soylu bir aileye mensup olan Platon, MÖ 428 yılında Atina’da doğmuştur. 20 yaşında Sokrates’in öğrenci olan Platon, sekiz yıl boyunca Sokratesten ders almış böylelikle hocasına hayran kalmıştır. Ailesinin desteği ile siyasete atılma şansı
56 syf.
10/10 puan verdi
Platon'un ¨Sokrates'in Savunması¨ kitabının ya da daha doğru ifade ile diyaloğunun devamı niteliğindeki diyalog. Eser baldıran zehrini içerek hayatına son vermeden önce Sokrates’i zindanda ziyaret edip ona, onu kaçırma teklifinde bulunan öğrencisi ve dostu Kriton ile arasındaki Devlet, Yasalar ve Yurttaşlık temelli muhabbete ve akıl yürütmeye dayanır. Sokrates kendisini kurtarmaya gelen Kriton’un teklifini, eğer böyle bir şeyi kabul ederse hep savunduğu erdemli olma idealine karşı bir hareket yapacağını, yasalara karşı geleceğini, yani kısaca kendisiyle çelişeceğini -Kriton’u bunu inandırarak- öne sürerek reddeder. Bu anlamda bu görüşlerin tarihte ¨Toplum Sözleşmesi¨nin ilk örnekleri olduğu savunulabilir. Sokrates ayrıca haksızlığa haksızlık yaparak karşılık vermenin ve kötülüğe kötülük yaparak karşılık vermenin erdemsizlik olduğunu savunarak, doğruluktan ayrılmamayı salık verir. Son olarak Sokrates için asıl zenginlik ne mal ne mülk ne şöhrettir; onun için asıl zenginlik bilgidir. Okunması gereken kısa ama etkili bir diyalog.
Başkaldırı !!!
Kitap için şunları ifade etmek istiyorum...
Sokrates'in halkla olan ilişkisi ve insanlara sürekli bir çabayla doğru yolu, bildiklerini, yanlışları, felsefeyi, düşünmeyi ve düşünme yollarını, haklıyı haksızı, düzeni ve daha bir çok konuyu halka iletme çabasını manipüle eden bir kaç insanın ve halkın büyük çoğunluğunun gözü önünde yargılama sürecini ele almaktadır.
Sokrates'in büyük başkaldırısında ifade etmek istediği şeyler: daima doğru olan olayların, ifadelerin peşinden koşmak gerektiğini, sürekli çaba ile bilmeyi ve daha çok bilmeğin insana hiç bir şey bilmediğini gösterdiğini, hiç bir zaman karşılaşılan haksız bir duruma tepki verilmeden durulmamasının gerektiğini, her ne durumda olunursa olunsun Tanrı' ya olan inancının kaybedilmemesi gerektiğini ve hâkikati bulmak için mücadele edilmesi gerektiğini...
Bunun gibi bir sürü konu da kendisini ifade etmesiyle birlikte halk tarafından kullanılan oylar sonucu idama mahkûm olması ile sonuçlanan üzücü bir durum ele alınmış.
Kazanırsak kaybedecez türünden acı bir gerçek.
Okumanızı tavsiye ederim :)
Sokratesin öğrencisi olan platon hocasının savunması esnasında söylemlerini kaleme almasıyla ortaya çıkan eserde sokratesin kendisine yöneltilen suçlamara karşı derin anlamlar içeren cevapları yer almaktadır.
Sokrates ilk olarak bilgelik ile suçlanmaktadır. Bu olay ise tanrının sokrates hakkında “ bilgedir” ifadesi ile başlar. Bunu duyan
Kitap bir uyanış çağrısıdır. Platon'un Sokrates'in ölümünden sonra ele aldığı kitapta göreceksiniz ki: Yüzyıllar önce ele alınan konuların halen şaşırtıcı şekilde ele alınmaya devam ettiğini hiçbir şekilde aşıladığını, toplumun içerisinde var olan uyanış seslerinin halen hain,din düşmanı, dinsiz olarak nitelendirilmeye devam ettiğini , adaletin halkı uyandırmaya çalışan kişiler için tecelli etmediğini , kendini herhangi konuda uzmanlaştıranların her konuda uzmanlaşmış edasıyla gezindiklerini, yüzyıllar önce söylenen, yazılan şeylerin inanılmayacak şekilde devam ettiği göreceksiniz. En acısıda kitabın sonuna geldiğinizde bunların sadece belli bir kitle tarafından farkedilip aşılmaya çalışıldığını toplumun geri kalanının ise ilgilenmediğini ve böylede devam edeceğini anladığınız da kulaklarınızda ki yanma ve üzüntüyle bitirecek olmanız.
Kitap direkt savunmadan başlamıyor. Öncesinde Sokrates Platon arasındaki ilintileri, Atinalıların geçirdiği zor dönemler, Sokrates’in bakış açısı ve sofistik retorik gibi kavramlardan bahsediyor. Sokrates ne bilge bir insandır ki. 70 yaşına gelene kadar aynı yola baş koymuş ve sürekli o yoldan devam etmiştir -yerindeyse davasından vazgeçmemiştir-. Kendini savunduğu yıla baktığımda hâlâ inanamadığım bir zamanda; kendini sadece bir davada nasıl bu kadar açık ve anlaşılır şekilde savunduğuna hayret etmekten kendimi alamıyorum. Sokrates nasıl bir bilgedir ki, kendini savunduğu zaman süresince sırf canının bağışlanması uğruna bile ağzından kendini yansıtmayan tek kelime çıkmamıştır. Atinalı Erkekler olarak seslendiği hakimlere affedilmesi için yalvarmamıştır, onlara acımamıştır resmen her kelimesi haklı olarak kendi savunmasını paşalar gibi yapmıştır. Kendini acındırmak gibi durduğu için areaya oğullarını bile getirmemiştir.
Sokrates reyisi tek cümleyle hatırlamak istersem: “Her şeyi bilmediği halde kendine bilge diyen birinden daha bilgeyimdir çünkü ben her şeyi bilmediğimi kabul ediyorum.”
