CENNETE UÇAN KELEBEK
Kalmadı ev bark, yerle yeksan oldu
Nice gonca güller sararıp soldu
Ölüm saçan bomba seni de buldu
Gidiyorsun Rabbine güzel bebek
Bal dolu senin heyben petek petek.
Rahman ve Rahim olan Allah’ın adıyla.
Sevgili Dost,
O'nun adıyla başlamak, kalbe öyle bir kuvvet verir ki, meşguliyet ne kadar çetin, ne kadar girdaplarla dolu olursa olsun, sonsuz irâdenin emânetidir artık...
Sevgili Dost
Neden insanlar kendi çıkmazlarının ağrısını, başkalarının mutluluğuna gölge düşürerek dindirmeye çalışıyor? Neden kendimizi kabullenmek yerine, bir başkasının
Artık aldırmıyorum söylenen hiçbir söze
Hatta binilen trenlerin
Hangi kente ve nasıl gideceğine bile
Yıllar boyu hep aynı yılgın sesler
Soldu dediler
Öldü dediler
Bitti dediler
Her şeyi dediler ya demesi ne
Yaşayan kimdi bütün bu yangınları
Söylemediler
Gözlerine düşmüş gözlerimi bile göremediler
Ve o günlerde, daha önce olduğu ve daha sonra olacağı gibi oldu, Karanlık yeryüzüne çöktü, insanların yüreklerini ağırlaştırdı, yeşillikler soldu, umut öldü.
Sayfa 13Kitabı okudu
Bir rüzgardı belki dallarımıza çarpan,
gelip geçer dediğimiz bir meltem ile düştü yapraklarımız ve soldu çiçeklerimiz.
Yaşarız umudu ile tutunduk çorak topraklarımıza kuruyup yok olacağımızı düşünemedik meyve bahçelerimizde,
belki dedik bir bulut gelir üstümüze kara bulutlardan akar umutlar üstümeze.
Seviyorduk güneşi üstümüzde,
yavaş yavaş kuruduğumuzu bilemeden soldurdu aydınlık yaz günleri,
son baharı bekleyemeden kuruduk. Kalplerimizde ilk bahar neşesini yaşamayadan donduk,
kurak kışlarda belki yaşarız dedik 4 mevsimi tek bir neşede,
karanlığa sürüklendiğimizi göremedik. Gecelerden doğa ana haykırdı isimlerimizi sağırlaşan kulaklarımız işitmedi geleceği geçmişi yaşardık biz seninle geleceği göremeden gözlerimizle ve sağır oldu duygularımız duyamadan yarınlarımızı.
Can Nizam
"Bilmiyorum neden bu kadar yorgun, bunca kederliyim ama... anlayın işte korkunç bir keder bu! Daha yirmi sekiz yaşındayım... utanıyorum; inanın kendimi böyle güçsüz... cılız hissetmekten öyle utanıyorum ki... İçimde, yüreğimde bir boşluk var... Her şey kurudu, soldu... böyle hissediyorum ve bu da hasta ediyor beni! Nasıl oldu da bu... bu boşluk, sezdirmeden büyüdü yüreğimde..."
“Sonra her şey soldu, donuklaştı ve yok oldu.”
Güneş Çocukları / Ayşegün Korkmaz
- 2023 Şubat Ayı Öykü Etkinliği #194914348 -
İlham perisi flütünü üfledi. Notalar ressamı harekete geçirdi. Keşfedilmemiş koskoca bir evren vardı tuvalde. Her fırça darbesi bu evrene yapılan başka bir yolculuktu. Mi sesiyle yaptı çıkışını. Ressama güvenli bir ortam hazırlayarak yaratıcı gücün sınırlarını zorlamak istedi. Paletine sarı doldurdu
hüzün çökmüş üzerime...
Sevgili Dost;
Sonbahar için hüzün ve ayrılıklar mevsimi derler. Çiçeklerin solduğu,yeşil yaprakların sararıp dallarından koparak ayrıldığı,parlak,mavi gök yüzünün bulutlarla kaplandığı, yağmurla beraber havaların soğuduğu mevsimdir Sonbahar. Hatta cami minarelerinde selâların sık sık okunduğu, insanların ebediyete göçtüğü mevsim de denir