Evrene ilişkin her bilme eyleminin temelinde, insanın dışında var olan bir şeylerin ona dokunması, işaret etmesi, çağrıda bulunması ve onu harekete geçirmesi vardır. İnsan, ancak kendisinin dışındaki haricî bir gerçeklikle temasa geçtiği zaman kendi zihin dünyasından çıkar bilgisinin konusu olan varlıklarla irtibat kurar.