Ahmet Telli
Ahmet Telli
Hep yanıldı ve yenilgilere uğradı Ama atıldı yine de serüvenlere Vakti olmadı acıların hesabını tutmaya Durup beklemeye, geri dönmelere vakti olmadı. Yangınlarla geçti ömrü ve hep yalnızdı
1062 syf.
8/10 puan verdi
·
21 günde okudu
ALDATMA VE BİR VAROLUŞ YOLCULUĞU
''Karın varsa derdin var, ama karın olmayan bir kadınla daha büyük derdin var demektir.'' (s. 710) Anna Karenina'nın yazıldığı dört yıl boyunca (1873-1877), Lev Tolstoy, kafasını meşgul eden tüm meseleleri eserine aktarır. Her fırsatta, roman yazarı, kalemini, deneme yazarına bırakır. Hikayenin akışı, yazarın kır ekonomisi, hayatın anlamı,
Anna Karenina
Anna KareninaLev Tolstoy · Türkiye İş Bankası Yayınları · 201939bin okunma
Reklam
Ve en sevdiğim şiir!
SOLUK SOLUĞA Hep yanıldı ve yenilgilere uğradı Ama atıldı yine de serüvenlere Vakti olmadı acıların hesabını tutmaya Durup beklemeye, geri dönmelere vakti olmadı. Yangınlarla geçti ömrü ve hep yalnızdı
Nasıl bağlamadıysa yere ve zamana Bağlanmadı kendine de ömür boyu Dağlara tırmanan atlar gibi Soluk soluğa yaşamak istedi dünyayı Bir şahan gibi bulutlara kurdu Dumanlı sevdaların yörük çadırını Sıradan bir gezgin değildi hiç Dövüşür gibi yaşadı yolculukları Belki korkusuz sayılmazdı büsbütün Korkardı korkulara düşmekten zaman zaman Ve bütün gemileri yakıp Yollara düşerdi o hep aynı ıslıkla Mutlu muydu, hiç düşünmedi böyle şeyleri Umutlardansa nefret etti daima
Sayfa 23
Beraber Dinleyip Okuyalım
SOLUK SOLUĞA I. Hep yanıldı ve yenilgilere uğradı ama atıldı yine de yeni serüvenlere
SOLUK SOLUĞA ...Hep yanıldı ve yenilgilere uğradı ama atıldı yine de yeni serüvenlere Vakti olmadı acıların hesabını tutmaya durup beklemeye, geri dönmelere vakti olmadı ...Üşüten bir acıydı belki her ayrılık her yolculuk yangınların başladığı yereydi Ama vakti olmadı hesabını tutmaya aşkların, ayrılıkların ve anıların ...Biraz da serüvendi
Reklam
Nasıl bağlanmadıysa yere ve zamana bağlanmadı kendine de ömür boyu dağlara tırmanan atlar gibi soluk soluğa yaşamak istedi dünyayı bir şahan gibi bulutlara kurdu dumanlı sevdaların yörük çadırını sıradan bir gezgin değildi hiç dövüşür gibi yaşadı yolculukları belki korkusuz sayılmazdı büsbütün korkardı korkulara düşmekten zaman zaman Ve bütün gemileri yakıp yollara düşerdi o hep aynı ıslıkla mutlu muydu, hiç düşünmedi böyle şeyleri umutlardansa nefret etti daima Hep yanıldı ve yenilgilere uğradı ama atıldı yine de yeni serüvenlere Pervasız bir acemi, bir çılgın soyu tükenen bir bilgeydi belki Ama bir şey vardı yine de başarısız ihtilallerden kendine kalan (........................................................................... .............................................................................
Buz tutmuş bir dünya ortasında yollara düşerdi o hep aynı ıslıkla önünde dağlar, uçurumlar sarsılan gök, yarılan toprak çelik uğultularla burgaçlanırken yaşamak işte öylesine kucaklardı onu ve her nasılsa keklik sekişli bir aşkın sevinci dolardı yüreğine çıkarıp atardı o zaman deli bir ırmağa ne kalmışsa bir önceki serüvenden Soluk soluğa yaşadı kentleri, aşkları bağlanacak kadar kalmadı hiçbirinde pervasız bir acemi, bir çılgın soyu tükenen bir bilgeydi belki de..
Soluk Soluğa
… nasıl bağlanmadıysa yere ve zamana bağlanmadı kendine de ömür boyu dağlara tırmana atlar gibi soluk soluğa yaşamak istedi dünyayı bir şahin gibi bulutlara kurdu dumanlı sevdaların yörük çadırını sıradan bir gezgin değildi hiç
Reklam
Soluk Soluğa
Hep yanıldı ve yenilgilere uğradı Ama atıldı yine de serüvenlere Vakti olmadı acıların hesabını tutmaya Durup beklemeye, geri dönmelere vakti olmadı. Yangınlarla geçti ömrü ve hep yalnızdı - ki onlar daima birer yalnızdılar Nerde doğmuştu ve ne zaman kopup Gitmişti o kentten anımsamıyor artık Hangi sokaktaydı ilk sevgili ve hala Sürüp gider mi
Buz tutmuş bir dünya ortasında yollara düşerdi o hep aynı ıslıkla önünde dağlar, uçurumlar ve günlerce süren okyanus fırtınaları sarsılan gök, yarılan toprak çelik uğultularla burgaçlanırken yaşamak işte öylesine kucaklardı onu ve her nasılsa keklik sekişli bir aşkın sevinci dolardı yüreğine çıkarıp atardı o zaman deli bir ırmağa ne kalmışsa bir önceki serüvenden Soluk soluğa yaşadı kentleri, aşkları bağlanacak kadar kalmadı hiçbirinde pervasız bir acemi, bir çılgın soyu tükenen bir bilgeydi belki
Sayfa 126Kitabı okudu
SOLUK SOLUĞA Hep yanıldı ve yenilgilere uğradı ama atıldı yine de yeni serüvenlere Vakti olmadı acıların hesapını tutmaya
nasıl bağlanmadıysa yere ve zamana bağlanmadı kendine de ömür boyu dağlara tırmanan atlar gibi soluk soluğa yaşamak istedi dünyayı bir şahin gibi bulutlara kurdu dumanlı sevdaların yörük çadırını sıradan bir gezgin değildi hiç dövüşür gibi yaşadı yolculukları belki korkusuz sayılmazdı büsbütün korkardı korkulara düşmekten zaman zaman ve bütün gemileri yakıp yollara düşerdi o hep aynı ıslıkla mutlu muydu, hiç düşünmedi böyle şeyleri umutlardansa nefret etti daima
Soluk Soluğa I
Hep yanıldı ve yenilgilere uğradı Ama atıldı yine de serüvenlere Vakti olmadı acıların hesabını tutmaya Durup beklemeye, geri dönmelere vakti olmadı. Yangınlarla geçti ömrü ve hep yalnızdı - ki onlar daima birer yalnızdılar Nerde doğmuştu ve ne zaman kopup Gitmişti o kentten anımsamıyor artık Hangi sokaktaydı ilk sevgili ve hala Sürüp gider mi
Resim