Bir Yudum Kitap
Günaydın. Her yeni senenin başında taptaze hissediyor insan. Nergis çiçeği kokuyor etraf. Etkisi geçiyor bir süre sonra. Ne tuhaf. Keşke geçmese, bu yıl ki dileğimiz, söyleyemediklerimize... Bolano'nun Tılsım'ını hatırlayın: "Kapının eşiğindeki halim gözümün önünde beliriyor. O içerde, eli kapı kolunda. Ona sormak istediğim o kadar çok şey
Asılı Kalan
Zaman
Şimdi hangi yıldızı toplayacaksın
Gecenin kör saatinde
İçimden kentler geçiyor.
Sönük bir sokak lambası altında
Yıkılıyor umutlarım
Duman tüten penceresiz evlerde
Eski bir kitabın, yırtık sayfası gibi
Bazen silik, bazen en yıkıcı cümlede oluyorum.
Asılı kalıyor zaman
Macerası çoktan bitmiş hayallerde
Kahraman arar gibi.
Kentler geçiyor kalbimden
Her köşe başında adının yazdığı tabela
Ve cemreler düşüyor yüreğime
İçimde baharlar açtırmasa da.
Gece karanlıkla sarmaş dolaş
Tükendikçe çoğalıyor
Çoğaldıkça gizleniyor.
Yalnızlık senfonisi çalıyor
Eski bir radyoda
Son bir ışık açılan kapı ardında
Benimki sadece düş kırıklığı
Adı geçmeyen yarınlarda…
