Serinin ilk kitabında ikiyüz yıllık yaşamından bıkmış, oldukça despresif olan Jack'in günlüklerini okumuştuk. Dolayısıyla kitabın havası ağırdı, akmıyordu ve yoğun varoluş çatışmalarıyla doluydu.
Serinin ikinci kitabında ise olayları Talullanın gözünden okuyoruz çünkü
!!!aman dikkat spoiler!!!
ilk kitabın son sayfalarda canım Jakeciğimin varoluşu son buldu.:(
Kitap çok akıcı, heyecanlı ve bol aksiyonluydu. Olaylar olaylar üstüne, duygular duygular üstüne, kurtadamlar, kurtkadınlar, vampirler ve insanlar üst üste idi.
Hangi ara okudum da bitti hiç anladım.
İlk kitaba nazaran daha çok sevdim, pek çok sevdim. Kusura bakma Jakecim.:)
Bir dip not olaraktan;
Glen Duncan ın annelik kavramınının ağırlığını, kaygılarını ve anlaşılamazlığını bu denli gerçekçi bir şekilde yansıtabilmesine çok şaşırdım. Bir erkek olarak bu kadar ince ve hassas detayları nasıl yakalayabilmiş gerçekten hiç anlayamadım. Biz kadınlar bile bu süreçteki karmaşıklığımızı ve kayboluşumuzu çoğu zaman anlayamıyoruz yada anlamlandırmak istemiyoruz.
