Gözlerinin derinliklerinde hiç kaybolmayan bir hüzün var.
... hayatını kitap okumayan biriyle geçirmeyi hayal etmek zordu.
* İkimiz olduktan sonra, bütün bu hüzünler, sıcak bir yakınlaşma için bahanedir.
* İlk yalanı söyledikten sonra bir daha konuşmamalı insan.
* Bir silgi gibi tükendim ben. Başkalarının yaptıklarını silmeye çalıştım: mürekkeple yazmışlar oysa. Ben, kurşunkalem silgisiydim. Azaldığımla kaldım.
* “Önce Kelime vardı,” diye başlıyor
Burada duracak ve gülümsemeye devam edeceksin. Çünkü üzgün olduğunu görmek kalbimi paramparça ediyor."
“Beni göremezsiniz ki,” dedi Sophie.
Benedict onun çenesine hafifçe dokunduktan sonra, “Ama bilirim,” dedi ve ardından Sophie'nin yüzündeki şaşkınlık ve hayranlık ifâdesi değişmeden önce oradan ayrıldı.
Sayfa 264
“Ama en çok sevdiğim yanın,” diye devam etti, “kendini bilmen. Kim olduğunu ve değerlerini biliyorsun. Prensiplerin var Sophie ve onlara bağlı kalıyorsun.”
Sayfa 397
Bütün yaşadıklarımızı yazmak Samet Abi'nin fikriydi. "Bunları yaz Afsun," dedi. "Madem kelimelerin dilinden anlıyorsun, masalı yaz. Onun var olduğunu, fakat ürkütülmüş bir tay gibi hayattan kaçıp çöllere saklandığını yaz. Öyle bir anlat ki, herkes anlasın bunu.
Anlasınlar, çünkü Cennet'i Tanrı kurmayacak Çünkü toprağı, ağaçları
Sayfa 91 - Can Yayınları, 1. Baskı, "Son Hikaye" öyküsünden.
Umut bile edemeyeceğin şeyleri dilersen yalnızca hayal kırıklığı yaşarsın.
“Akıllı bir insanın hatalarından ders alacağını söylerler."
Sophie'nin kuvvetli sesi Benedict’in itirazını sonlandırmıştı. “Ama gerçekten akıllı bir insan başkalarının hatalarından da ders çıkartır.”
Sayfa 305
