günlerdir üç dört kitabı ilerletmeye çalısıyorum biri hitap etseydi kendisine tutunacaktım ama olmadı, ben de; yaşam kötü kahve içilemeyecek kadar kısadır ilkesine uyup öylece bıraktım :)
şimdi kötü günler için sakladığım o kitaba başladım, ruhumla okuyabileceğim kadar özel olduğu için huzurluyum ama bitecek diye tedirginim, zıtlıklar, akisler, yaniler filan.