Hangimiz sıradan ancak uyumlu, heyecansız ne var ki sorun yaratmayan günlerin akışını bozacak kadar cüretli olabiliriz?
Yaşamın sonsuz sığınaklarından dışarıya uzatılan bir parmak ucu bile zaman bütün dengeyi alt üst eden küçük cinayetlerin başlangıcı olmasın sakın!
(Arka kapak)
Modern çağ insanının içsel arayışı, yalnızlığı, sorgulamaları öykülerde doğal ve samimi bir dille ifade edilmiş. Yakınmalar, kazalar, ansiklopedi sayfaları, günlük hayattan basit kesitlerde derin bir sorgulayış ve tabii isyanla harmanlanmış.
Yusuf Atılgan, bu kitabında şehirli, aylak ve entelektüel bireyin
sorunlarını ele alır. Romanın başkahramanı C., dört mevsim boyunca bir arayış içerisinde
oradan oraya sürüklenir. Peki, ne arar? Zehra Teyzesi, babası, Güler, Ayşe etrafında birleşen gerçekler ve çocukluğa ait anılarda takılıp kalır. Kalabalıklar içinde yalnız kalmayı
başarabilir, bütün dünyaya kafa tutar, babasına sonsuz nefret duyar. Çocukluktan gelen
sarsıntılara rağmen yaşama tutunabilme arzusu vardır, bu arzunun adı: “o”dur. Bu roman,
bireyin; güçsüzlüğü, kuralsızlığı, anlamsızlığı, kendine ve topluma yabancılaşarak kültürün
içine girmeyi reddedişinin romanıdır. Çocukluğundaki travmanın etkisini bir ömür yüreğinde
taşıyan, insanların çoğalan benliklerinden nefret eden, anlaşılmadığı için susmayı seçen, hiç
bulamayacağı gerçekliği arayan yalnız adamın dramıdır.
Korku cezadan daha beterdir çünkü cezanın bellidir, ağır da olsa, hafif de hiç bir zaman belirsiz olmaz ama korku öyle değildir sonsuz bir gerilim vardır ve sonu belli değildir.
Rahat ve korunaklı bir yaşam süren saygın bir kadın, sekiz yıllık evliliğinden sıkılmış, burjuva dünyasının kozasından çıkarak kendini genç bir piyanistin kollarına atmıştır. Ancak bu gizli ilişkiden haberdar olan bir şantajcının ansızın zuhur etmesiyle, hayatında yeni farkına vardığı bütün güzellikleri yitirme tehlikesiyle karşı karşıya kalır ve kahredici bir korkunun pençesine düşer. Korku insana her şeyi yaptırır.
Evlatlar arasında ayrım olur mu?
Bir anne nasıl çocuklarının birisini daha az, birisini daha fazla sevebilir?
Gerçekten böyle miydi, yoksa diğer çocuk anlamak istediği şekilde mi anlıyordu?
Annelere hangi çocuğunu daha çok sevdiğini sormuşlar: - Hasta olanı iyileşene kadar, en küçüğü büyüyene kadar, yolda olanı eve gelene kadar demişler.
Hepsinin
%3 (20/636)
·
Not rated
Cinayət və Cəza
"Cinayət və Cəza" Dostoyevskinin ən gözəl romanlarından biridir. İlk dəfə 1866-cı ildə çap edilib. Əsərin oxucunu daim gərginlikdə saxlayan psixoloji süjet xətti var. Dünyanın böyük yazarları bu romanı dedektiv janrının şedevri hesab eləyirlər.
Kasıb Raskolnikov çalışqan və qabiliyyətli olsa da, maddi imkansızlıq ucbatından təhsil aldığı hüquq fakültəsini yarıda buraxmaq məcburiyyətində qalır. Raskolnikov sonsuz iztirablara düçar olur. "Mənim alçaldılmışların xilaskarı, zəiflərin təsəllisi olmaq üçün hər hansı əxlaq qanununu pozmaq kimi hüququm varmı? " romanın qayəsini bu sual təşkil eləyir. Bəs cavab? Cavab da elə bu əsərin özündədir.
Betim Deryası
İlk defa Sait Faik'i okudum ve anlaşamadık sanırım. Hikayelerinde çok fazla betimleme gözlemlediğim için veya kendimden bir şeyler bulamadığım için tarzı bir türlü begenemedim. Büyük Usta'nin emeğine saygım sonsuz fakat bir daha şans vermem sanırım.
