Sonun Sonsuzluğu
1
Acı, bir ırmak gibi
Doluyor yüreğime
Bardaktan boşanırcasına ağlamak istiyorum
Beni artık ne çiçekler
Ne çocuklar kurtarır
Ne de o her gün
Yinelenen doğum.
Sayfa 7Kitabı okudu
Günaydın...
İncin ey kalbim!
Sıfırla sonsuz arasında
Alçalan ve yükselen bir köleyim
Karalar bağlıyor ömrümde bahar
Dağlar eğil diyor, kuyular doğrul
Sevgi topladığım bahçede bir el
Kırıyor beni tam ortasından
Bir dalı kırar gibi...
Nurullah Genç
Düz aleme hoş geldiniz!...
Biz her şeyi çift yarattık...
Düşünüp öğüt alasınız diye...
Zariyat suresi 49~
Aynaya baktığınızda her şeyin ters yansıması gibi, burada her şeyin tersi olmak zorunda...
Düzün de sonsuz nur, sonsuz ışık, burada tam tersi dipsiz kuyular karanlıklar ve negatiflikler şeklinde açığa çıkar...
Düzünde yaşadığınız ya da yaşayacağınız her şey ebedi iken,
Burada her şey tam tersi zamana mahkum edilip geçici olmak zorunda...
Düzünde sadece arzu etme ile tetiklenen düşünce gücü,
Burada tam tersi her şeyin bir sebebe bağlanması, dolayısıyla fizik yasalarına mahkumiyeti getirmekte..
Ruhunuzda sonsuzca arzuladığınız ve hayal ettiğiniz her şey gerçektir ve bu düz alemden gelmekte olup;
Akabinde onun diğer çifti olan içinde yaşadığımız ters alemin gerçeklikleri ile yüzleşmektesiniz...
"Orada canınızın çektiği arzuladığınız(!) her şey var Ve siz orada süresiz(!) kalacaksınız..."
Derken ayet, bir düşünün bakalım ne demek istiyor...
Maddeye hapsolan bir tefekkür ~bugünkü müspet ilimlerde olduğu gibi~ metafizik hududuna ulaşsa bile O'nu asla tatmin etmiyordu. Kâabına varılamaz hayal gücü, ufuklara isyan eden bir küheylân gibi kendine sonsuz bir mesaha arıyordu. «Sonsuzluk ve «Ötelerin Ötesi».
«Ölüm» gibi «Dipsiz Kuyular tam da O'nun harcıydı. Hayal iştihası ve tecessüsü okyanus gibiydi. O'nu âlemlerin müteal olan Rabbine ulaştıran bu iştihaydı. Bu bakımdan ruhu halâvet-i imana kanmış samimi bir mü'min olduğuna dünya ve ahiret şahidim.
Sayfa 67 - Muhayyile KudretiKitabı okudu
İncin ey kalbim
Mahalle dumanlı, çeşmeler dalgın
Katran sızıyor içinden evlerin
Ben katranın içindeyim, ne çâre
Aşk üzre ağlayan bir seyyârenin
Gömülüyorum karanlığına
AŞKTIR AŞK... YANİ ÜÇ NOKTA...
Ah minel aşk…
Ya da bir ihtimal daha var…
O da ölmek mi dersin…
Yook öyle değil… ölmek kolay…
Ben senin için yaşamayı göze almışım cancağızım…
De ki fare deliğinin önünde günlerce gözünü kırpmadan bekleyen kedi…
Ya da daha yükseğe zıplamaktan başka kurtuluş çaresi olmayan şişedeki pire…
Süleyman Aleyhisselam’ın insafına kaldığı için bir
Muhayyile Kudreti
Üstâd çoşkun ve sır idrakinden doğan imanını bu vasfına borçludur. Maddeye hapsolan bir tefekkür -bugünkü müspet ilimlerde olduğu gibi- metafizik hududuna ulaşsa bile O'nu asla tatmin etmiyordu. Kâabına varılamaz hayal gücü, ufuklara isyan eden bir küheylân gibi kendine sonsuz bir mesaha arıyordu. «Sonsuzluk» ve «Ötelerin Ötesi». «Ölüm» gibi «Dipsiz Kuyular» tam da O'nun harcıydı. Hayal iştihası ve tecessüsü okyanus gibiydi. O'nu âlemlerin müteal olan Rabbine ulaştıran bu iştihaydı. Bu bakımdan ruhu halâvet-i imana kanmış samimi bir mü'min olduğuna dünya ve ahiret şahidim.
Sayfa 67 - Sebil YayınlarıKitabı okudu
İncin ey kalbim
Sıfırla sonsuz arasında
Alçalan ve yükselen
bir köleyim
Karalar bağlıyor
Ömrümde bahar
Dağlar eğil diyor.
kuyular doğrul
Sevgi topladığım
bahçede bir el
Kırıyor beni tam
ortasından
Bir dalı karar gibi
yetim büyüten annelerin parmağındaki alyans kutsallığıdır aşk
mahşer sabırsızlığıyla yaşamaktır metruk olan şu ömrü
ve böyle güzelken mor menekşe sadakati
karanlıktır sensizlik duygusu
öyle sessiz bencileyin
sararmış menekşe yaprakları eksiltiyor ellerim
avuçlarımda arda kalan kuru menekşe tohumları
mecali kalmamış medcezirlerde
beklemek
Genç Werther'in AcılarıJohann Wolfgang Von Goethe · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 2021120,3bin okunma
