Seviyorum, sevgili bahar... Onu tüm kalbimle seviyorum... Ve o her gidişinde inceden inceye bir sızı beliriyor kalbimde... Ve biliyor musun yanağında kocaman bir gamzesi var, her gülüşünde beni benden alan... Seviyorum sevgili bahar... Anlarsın ya... Derinden, derinden... Sesindeki o tatlı tını, ruhunda kök salmış düşünceler... Bazen sadece seversin sevgili bahar... Hiçbir nedene ihtiyaç duymadan... Kırmadan, yıpratmadan... Varlığıyla, varlığıyla... Onunla anlam bulur gezdiğin sokaklar, içtiğin çaylar ve izlediğin filmler... Daha öncesi yokmuşcasına... Evet dersin, işte aşk... Benzerliğe ihtiyaç duymadan... Kalıplaşmış düşünceler olmadan... İşte orada güzelleşir sabah... Onunla uyumak ve uyanmak... Ve sadece sevmekle kalmazsın sevgili bahar, hem yaşar hem de yaşatırsın mutluluğu sonsuza kadar...