Dostum, ben göründüğüm gibi degilim. Görüntüm ise, üzerimde taşıdığım, beni senin merakından ve seni benim ihmalimden koruyan, özenle örülmüş bir giysiden başka bir şey değildir.
Dost, içimdeki "ben" sessizliğin evinde yaşar, orada da sonsuza dek ulaşılmaz, yanına yaklaşılmaz olarak kalacaktır.
Ne söylediğime inanmanı ne de yaptığıma güvenmeni isteyeceğim senden; çünkü sözlerim senin öz düşüncelerinin yankısından başka bir şey olmadığı gibi, eylemlerim de senin eylem arzunun yankısından başka bir şey değildir.
Sen bana "Rüzgar batıya doğru esiyor," dediğinde, "Evet, batıya doğru esiyor, " derim; çünkü ruhumun rüzgarın hafifliğine değil, denizin derinliğine sahip olduğunu bilmeni istemem.
Sen benim derin düşüncelerimi anlayamazsın, ben de onları anlamanı istemem.
Ve dostum, senin gündüzün benim gecemdir, tepelerde oynaşan öğle ışıklarından ve vadilere uzanan erguvan gölgelerden söz ettiğimde bile; çünkü sen benim karanlığımın şarkılarını duyamazsın, göremezsin yıldızlara çarpan kanatlarımı; ben çok mutluyum beni göremediğin, duyamadığın için. Ben geceyle baş başa kalmak isterim...
Halil Cibran-Meczup