Son dönem yazarlarına ithafen...
Bitmedi ,ne ölmek hissi ,ne boşluk hissi,nede karanlık .Hep dipteler ,hep sondalar ,hep depresyondalar.Ölüme yakarışlar, acıyı ruha zamklamalar ve mutsuzluk kral ve kraliçelik tacı giymeleri.
Kitap yazmak ,birşeyler ortaya koymak bu kadar basit olmamalı.
Şiir diye bir araya getirdikleri dört satır yazı,derinliği olmayan,insanı uçurmayan.
Hepsinde aynı tema ,hepsinde aynı denklem .Sadece kelimelerin yerleri değiştirilmiş.
Sonuç aynı.
Tebrik etmiyor değilim.Çaba harcıyor olmak bile kâfi buna.
Artık yeni seyler yapma zamanıdır belkide.
Herkes Ahmet Batman herkes Cezmi Ersöz herkes Hakan Günday.
Sâhi'den Aşka Dâir Efkâr
Aşk... Işka kelimesinden geldiği rivâyet edilir. Sardığı ağacı kurutup tüketen bir bitki olan "sarmaşık" anlamına gelen bir Arapça sözcüktür. Aşkı da insanı zayıf düşüren, zamanla yiyip bitiren bir parazit gibi, sarmaşık gibi görürüz, mülâhaza ederiz. Öyle deriz ya, aşık olanı şifâsız bir belâya düşmüş gibi ifâde ederiz. Hâlbuki aşkı
"Hepimiz iğrenciz bu dünyada, ama bir gülümseyen, gülümseten, içten bir iğrençlik var, bir de çevresinde bir boşluk yaratan, başka, yalnız bir iğrençlik. İlki, sonuç olarak, en aptalcası değil."
