Seni kim doğurdu yavrum , hangi ölümsüz bakire ?
Dağlarda dolaşan tanrı Pan’a gönlünü kaptıran mı ?
Yüksek yaylalarda oturan Loksias’la sevişen mi ?
Belki Hermes’in oğlusun , Kyllene dağının efendisi ;
Belki de Bakkhos’un : doruklarda oturan , Helikonda sık sık onlarla oynaşan ;
Doğdun dünyaya birinden…
O İ D İ P U S
Soyum ne kadar aşağılık olursa olsun , bunu bilmek istiyorum. Kadınlar , kendilerini beğenmiş yaratıklar. Belirsiz bir soydan olduğuma üzülüyor herhalde.
Kaderin çocuğu olmakla övünürüm, bundan da bir utanç duymam. Kader benim anam. Geçen yıllar beni bazen aldattı , bazen yükseltti. Nasıl doğmuşsam öyle kalacağım , kimin çocuğu olduğumu da elbette öğreneceğim !
Kibrin , azametin çocuğu : Zalim ,
Taşkınca beslenip büyüdükçe ,
Görür kendini yükseklerde ,
Bilmeden akıbetini , gafil ;
Düşer derin uçurumlara.
Oysaki savaş sırası şimdi.
Ah , yardım etseler de tanrılar ,
Bütün sözlerim , hareketlerim
Kavuşsa kutsal berraklığına
“Kaderin oyuncağı olan insan, ne bilir başına gelecekleri.”
Zaman her şeyin ilacıdır.
Sayfa 26 - Koro, PDFKitabı okudu
