Sormak ve sorgulamak aynı şeyler midir?
Öncelikle Öğrenmek için sorulur. Sonra sorgulanabilir tabi başından beri öğrenmek anlamak niyeti varsa sorgulamanın sonunda hakikete ulaşmak ve anlamak olacaktır. Anlamak için Sorgulamaktan ziyade yerinde sormak yeterlidir. Hakikate ulaşınca sorgulamak artık zarar verecektir ve hiçbirşeye anlam veremeyecektir. İnsanın aklı ermeyeceği şeyler vardır hakikette görmediği hakikatler vardır dolayısıyla sorgulamak sadece yolda olmak ise anlamsız kalacak herşey. Ama bir yol bir şeye varırsa o zaman bir anlamı oluşacaktır.
canlar verince şarkıların sesi kısılır yerine türküler söylenirmiş. canlar verince ümitler kesilir ama bir umut içinde yaşarmış. canlar verince hesaplar sorulamaz, dil lâl olurmuş. hesabın kirası olmaz, hesabın şikayeti yapılmazmış. evlerde kalınızmaz, mezarlıklarda uyunurmuş. mezarlıklarda duygular uyutulmaz, yaşatılırmış. sevgi bazen düşman olur, ölümü diletirmiş ama ölüm gelince de yerine pişmanlık dolar o boşluğu doldurmak yerine pişman olana acıyı tâttırırmış. ölümden kimsenin haberi olmadığından çocuklara yeni oyun diye yuturulamazmış. çocuklar götürülmezmiş mezarlıklara ama her gün gitmek isteyen çocuklar yetiştirirlermiş. sevginin haddi hesabı olmaz iken hesabı sorulur mezara gömerlermiş insanı. nefretten bahsedilmez, bahsedilirse cenazede katliam çıkarmış. ninniler söylenmez, fatihalar okunurmuş. çocuk okumayı bilmez ama eline bir tesbih ya da bir yazma verilirmiş. tak, tut denilirmiş. çatık kaşlarla katılır çocuk, anne ağlar içten babanın mezarında bir şey diyemezmiş. güçlü duramadığına üzülür yanındakinin yüzüne bakamazmış. ölüm buymuş sadece bu. ölüm en çok ağlayanı etkilemezmiş, çocukmuş etkilenen. ertesi gün sorulmuş çocuğa, okul müdürü tarafından; çantanda ne var?’
İnsan yalnız Tanrı'ya gücenip küsmez. Ecelin gelmişse ölürsün, çünkü doğmak gibi ölmek de Tanrı'nın buyruğudur. Bunun dışında yeryüzünde her şeyin hesabi sorulur. Sen de bunu unutma!
Geceleri, çoğu zaman, uyanık, beklerim. Uyuyanların uykusunun kapısında dikilen nöbetçiyim ben; o uyku benden sorulur. Düşün kalıba girmez kütlesi üzerinde yüzen ruhum ben.
Sayfa 11
Cadının Cinsiyeti
"Bana herkes sahip, benim hiç hakkım yoktur
Ben akıldan yoksun, ama vazifem çoktur
Adem'in yediği elma, hep benden sorulur
Çünkü adım kadın
Kadınım hükmüm yoktur..."
Sayfa 107 - şiir Zuhal Olcay, "Adım Kadın" imiş.
