Yerli ve milli cehalet!
Okulların kapandığı gün Binali Yıldırım yazılı olarak, kameraların önünde “iyi tatiller” dilemek istedi. Bir türlü hangi harfin, neresine ne tür işaret koyacağını bulamadı. Yumuşak g yazmayı beceremedi. Baktı iş boka sarıyor “ben evvelden beri bu çizgilerin nereye konacağını bir türlü anlayamadım” dedi. Herkes bastı
Şuursuzluk
Ne yapabiliriz merak ediyorum. Hangi konuda mı? İnsan olmayı nasıl öğreneceğimiz konusunda. Televizyondan uzak durmaya çalışıyorum uzun süredir çünkü saçmalıklara vakit ayırmak istemiyorum ancak ne kadar dışarda kalmaya çalışsam da sosyal medya denen şeyle iç içe olunca illaki gözünüze giriyor olaylar. Dün akşam Hatay'da künefeye saldıran topluluğu gördüm. Elleriyle öyle bir yemeleri vardı ki gerçekten midem bulandı. Bir süre önce de halı mağazasının açılışında ücretli olan halıyı zorla götüren bir adam görmüştüm. Az önce de Harun Kolçak'ın cenazesinde tabutla birlikte fotoğraf çektirenleri gördüm. Her iki taraf da gözümde aynı. Her iki taraf da aynı şuursuzluğa sahip. Asıl soru: Ne yapmalıyız? Ne yapmalıyız da medeniyetten bu kadar uzak kalmışken normale dönebilelim?
Küba'daki seçimler hakkında 10 gerçek
Sean J Clancy
Medya Küba’yı bir “diktatörlük” olarak resmetmek için sonsuz çaba harcasa da, Kübalıların yerelden başlayarak ulusal parlamentoya kadar görev alacak yetkilileri seçtiği seçim sürecinin başlaması medyada kendine yer bulamadı.
26 Kasımda
Facebook kullanmıyorum, instagram kullanmıyorum, twitter da kullanmıyorum. Vb. Platformları da kullanmıyorum. Bir dönem kullandım hatta twitter en sevdiğim platform. Hala da seviyorum ama eski hali daha iyiydi sanki. Her neyse, sonuç olarak sosyal hesaplarımı uzun zaman önce kapadım. Kendime vakit ayırmaya başladım, kitap okumaya daha çok vakit ayırabiliyorum. Önceden bir elimde telefon, kucagımda kitap, telefona bildirim gelince merak edip bakıp ve sonra birdaha kitaba dönmemek. Bu döngüdeydim. Şimdi daha iyiyim. Nasıl duruyormuşum böyle, canım sıkılmıyor muymuş? Hadi bilge sende aç seni etiketleyemiyoruz falan :) instagrama bağlı yaşayan insanlar var. Ciddi ciddi bağımlı olmuş arkadaşlarım var. Çok üzücü. Sürekli telefona bakmaktan kendini alamayanlar. Telefonu Hep bir kontrol etme isteği. Kafalar yerlerde heryerde. Boyun fıtıgı olacaklar o olacak :) instagram beğenileri, twitter favorileri retweetleri alınca önemli bir insan olunmuyor. Etraf sosyal medya melekleri kaynıyor. Ya gerçek hayatta nasıllar? biraz kendimize vakit ayıralım bence, kafamızı kaldırıp dışarıya bakalım. Dışarısı daha güzel. Hatta hazır black mirror 4. Sezon da yayınlanmışken onuda izleyelim :)
Kalem Sıkıntısı
İnsanlar mı duyarsızlaştı ben mi çok hisliyim şu günlerde anlamadım. Yaklaşık iki haftadır yakından takip ettiğim takip etmek zorunda olduğum bazı şeyler var.
Düşünüyorum kendimi olayların içine yerleştirip bir de duruma burdan bakayım diyorum.
Mesela babam en çok üç ay yaşayacak (Allah herkesin sevdiklerini korusun, sağlıklı bir ömür nasip etsin
BAŞKASININ HAYALİNDE YAŞAMAK
Başkasının hayalinde yaşanır mı ?
Peki tamam!Anlatayım sana,bu düzende benim gördüklerimi?Dinle!Başta sen kendi romanının kahramanımısın?Etrafına bir bak?Zaten başkasının hayalinde yaşamıyormusun?Mesela giydiğin giysiler vazgeçemediğin aksesuarlar... Ağzındaki sigara,elindeki telefon,üzerindeki yarısı naylon ve boya olan elbise…Bu şehir senin
Eklemeler yapılmıştır.
