Son günlerde gittiğim iş yemeklerinde herkes, tabağındaki yemek de dahil olmak üzere, kıyafetini, masadakileri, şunu bunu çekip instagrama koyduktan sonra derin bir nefes alıyor.
Sanki sıkı sıkı tembihlenmiş bir casus gibi, ‘’aman etraftaki her şeyi çekeyim koyayım’’ hastalığı salgın halinde.
Bundaki maksat, mesaj ne olabilir diye düşününce aklıma ilk gelen şu oldu:
Hepimiz kendimizin pr’ı ( halkalar ilişkilercisi) olmuşuz. Sevilme ve takdir edilme müptelasıyız.
24 saat kendimizin a) ne kadar sosyal, b)ne kadar güzellikler içinde, c) ne kadar mutlu ve tabii ki d) ne kadar zeki olduğunu ispat etmek durumundayız.
Dijital detoks yapın. Amerikan Psikoloji Derneği, 2017 stres araştırmasında eposta, yazılı mesaj ve sosyal medya hesaplarına her dakika bakanların daha fazla stres yaşadığını duyurdu...Uzmanlara göre çoğu kişi teknolojisiz yapamayacağını sanıyor fakat akıl sağlığımızı korumak istiyorsak düzenli olarak cihazlarımızı fişten çekmemiz,kapatmamız veya dijital erişimimizi kısıtlamamız öneriliyor.
Özgürlüğün kaybolan bir kavram olduğu bu garip zamanlarda, ne yazık ki bizler koşullu özgürleriz. Ceptelefonundan atılan bir kısa mesaj yada sosyal medyada birini tanıdığını göstermek, özgürlüğün yeni tanımı durumunda. Sanırız, prangalar artık ayaklarımızda değil, zihnimizde. Farkındalık ve olgunluktan uzaklaşıyoruz. Huzur gitgide küçülen bir kavram oluyor.
...yoğun bir mesaj bombardımanı ile karşı karşıyayız. Medyada ve sosyal çevrede tükettiğin kadar varsın mesajı mütemadiyen yeniden üretiliyor. Tüketmedikçe eksik kaldığınızı hissediyor, içimizde bir boşluk duyuyor ve bu boşluğu doldurmak için yeniden tüketime yöneliyoruz.
+Sıcak çikolata için teşekkür ederim.
-Borcun olsun.
+Çok da eli açıksın.
-Görmene şaşırdım.
+Ve kindar.
-Ya da gururlu.
+Kibirli desene sen şuna.
-Ne farkı var?
+Daha bu farkı bilmeyip birde benden yüksek not alıyorsun, gerçekten aklımı kaçıracağım!
-Peki sen gururlu musun yoksa kendini beğenmiş mi? En yüksek notu almak neden bu kadar
Nazlı ve Ezel'in yazışması
*Bir sosyal, politik mesaj nasıl edebi kalıplara, kılığa sokulur?
*Angaje bir yazarlıkla, sanatkarlık nasıl birleştirilebilir?
*Çekilen acı ve eziyet nasıl edebi olarak biçimlendirilip, stilize edilebilir?
