Akla gelen her şey söylenebilir, ancak toplumlar bu anarşik üremeyi farklı şekillerde denetim altına alırlar.
Bu denetim mekanizmalarından birincisi, yasaklamadır. Bu, söylemin doğrudan kısıtlanmasıdır.
Örneğin; bazı konulara tabular getirerek ya da bazı konularda konuşma hakkını uzman kişilere vererek yapılır:
Duruşma salonlarında hakimlere,
dini ayinlerde din adamlarına,
haber konularında yorum yapmaları istenen medya uzmanlarına..
Bu uygulamalar sonucunda ne söylendiği, söylem denetim altında tutulur.