Sevdiğim !
Bak umut kan pıhtısı rengine döndü
Sen VERA! Filistin’den geçerken sakın eteklerini toplama
Biraz kan bulaşmış şekilde çık karşıma
Ve sakın UNUTMA!!!
O ilk çocuğumuzdur.
Asırlardır dillerde olan Leyla’dır
Meryem’in suskunluğunda can bulan gözleri vardır Züleyha’nın
Daha düşmeden kirli kelimeler diyarına
Bilir misin VERA!
Kaçıncı
Söylesene VERA!
Çocuklara sıkılan hangi kurşun kahpece değildir?
Öfkemiz taş doğursun VERA
Taş doğursun, yüreklerimizi söksün yerinden
Bak her tarafta ellerinde sapanlı Ebabiller
Ebrehe’nin tanklarına kan kusturur
Şimdi kızıl denizi boğan, şimdi Firavunu boğan kızıl denizi
Numan Arıman
Hiç söylenmemiş sözler söylemeli
El değmemiş duru sözler sevdiğim için
Sevdiğim !
Şehir giysileri kıskanır ve bu yüzden bürünür geceye
Güneş gözlerinden beslenir ve saçlarını kollar görmek için
Sensizken; şehrin boş meydanlarında yürüdüm
Kalın puntolarla iri laflar ettim
Öfkemi saldım iri dişli postallar üzerine
Sevdiğim! VERA!
Hangi çocuğu
***
Söylesene VERA!
Çocuklara sıkılan hangi kurşun kahpece değildir?
Öfkemiz taş doğursun VERA
Taş doğursun, yüreklerimizi söksün yerinden
Bak her tarafta ellerinde sapanlı Ebabiller
Ebrehe’nin tanklarına kan kusturur
***