Dök içini içime, belki yarın geç olur
Sayfa 121 - Ötüken NeşriyatKitabı okudu
İnsan yıllar sonra anlıyor bunu, Acılar işlemeye başlayınca içine, Derinden derine duydukça kahrı, Uzayan gecelerde, Ateş basınca her yanını, Çareler tükenince, Yok, olunca umutlar, Bir sızı; ince ince, En derine inince Söyleyin Leyla’ya beni unutsun
Reklam
Ağlayarak okudum, bütün satırlarını Gözlerim gün gelecek, hesap soracak senden.
Sayfa 28 - Ötüken NeşriyatKitabı okudu
Söyleyin Leyla'ya Beni Unutsun
Söyleyin Leyla'ya beni unutsun... Hiç yaşamamış gibi her şeyi, Güneşi hiç görmemiş gibi, Seyretmemiş gibi mehtabı, yıldızları, Bana söz vermemiş gibi. Dayanamaz bütün bunlara biliyorum, Yalan, der başka bir şey demez, Kötü söz söylemez, O bilmez kini, Sadece çeke çeke ağlar içini, Söyleyin Leyla'ya beni unutsun...
Sayfa 68 - ÖtükenKitabı okudu
Her Leyla ceylandır, seven gönülde Yıllar geçse bile, bir iz bırakır. İnsan yâd ederek, yaşar geçmişi, İçin için tüten bir köz bırakır.
Sayfa 23 - Ötüken NeşriyatKitabı okudu
AĞIR KOŞMA- 3
Sensizliğin azabından bunaldım, Basmadan gel bir ölümcül “ter” beni, Bir şekilde, duyur bana sesini, Yoksa bu dert, gece gündüz “yer” beni… Varlığın var mı, üzen bir yanı? Şüpheliysen, sor soruştur, bir tanı, Nasıl sarar, bir sarmaşık, fidanı, Sen de işte, öylesine, “sar” beni… Bahar gelir, meltem olur, yel coşar, Hep böyledir,
Sayfa 16 - Ötüken NeşriyatKitabı okudu
Reklam
İnsanların içinde Unuttuk biz olmayı, Yalnızlığa alıştık, Bir küstük bir barıştık, Mutsuzlukta birbirimizle yarıştık...
“Bir silah namlusunu dayayıp şakağıma Ölsem bir şafak vakti, böyle yaşayacağıma”
Dedi ki: Acaba, kim şifa bulmuş, Düşüp de, sevdanın sarhoşluğuna? Sandım, kalp yerine, taş oturtulmuş, Hilkât’te, göğsünün, sol boşluğuna...
Adı yasak, unvanımın, sanımın, Aşk uğruna, pahası ne kanımın? Bir kuş kadar kıymeti yok canımın, Ömrün varsa, daha kırk yıl üz beni...
Reklam
Kirpikleri yüreğime batardı, nasıl anlatsam Yüzüme çizgileri düşerdi, yaşanmamış yılların
Bütün bu olanlara, demek kader diyorsun, Oysaki gördüklerim, korkulu bir düş gibi, Ne kadar anı varsa bırakıp gidiyorsun, Ben düşerken toprağa, vurulmuş bir kuş gibi.
Nice koştum, hayâlinin peşine, Bir gecede, giriversem düşüne, Kızar isen, hilâl gibi, kaşına, Kirpiğini, ok eyleyip, “vur” beni…
AĞIR KOŞMA- 2
Aşk denilen, bir kemende bağlıyım, Ruhum içre, tutukluyum çöz beni, Çok eskiden, sol yanımdan dağlıyım, Çaresizim, kötü yaktı köz beni… Güz dalında, yaprak gibi solayım, Saçlarına meltem gibi dolayım, Yaralıysan ince merhem olayım, Havanlarda dibeklerde ez beni… Adı yasak, unvanımın, sanımın, Aşk uğruna, pahası ne kanımın?
Sayfa 14 - Ötüken NeşriyatKitabı okudu
AĞIR KOŞMA- 1
Iyi dinle, işte verdim sözümü, Yüreğine çivi gibi “çak” beni, Yanılıp da, kaybedersem özümü, Nemrut gibi ateşlerde “yak” beni… Gönenirim, bana kıymet verirsen, Sevdamızı, aşkımı korursan, Töreliyim, bir hatamı görürsen,
Sayfa 12 - Ötüken NeşriyatKitabı okudu
41 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.