Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.26
buse soysal
buse soysal
@soysalbuse
87 okur puanı
Haziran 2016 tarihinde katıldı
Bu haftanın kitabı aslında ben konusu ve işlenişi bakımından çok fazla Aynı Yıldızın Altında kitabını benzettiğim ama elbette oldukça fark yönleri bulunan Zac Ve Mia kitabı oldu.
Aslında benim uzun zamandır okuma listemde olna bir kitaptı.Ben konusunun elbette daha çok aşk olduğunu sanmıştım ama daha çok 2 gencin kanser mücedalesini anlatıyor diyebilirim.Aynı Yıldızın Altında kitabından daha iyi değil elbette ama bence o kitaptan bana daha samimi daha akıcı ve daha gerçekçi geldi nedense.Belki de yazarın kadın olmasından dolayıdır bilemiyorum ...
Yine 2 karakterin ağzından ayrı ayrı bir anlatım var bence kitabın tek eksiği bu gençlerin kendi hayatlarına - ayrı hayatlarına- daha çok yer verilmesi ve aralarındaki o bağın o aşkın çok derin hissettilmemesi diye düşünüyorum.Oldukça komik Amerikan vari espiriler ve göndermeler vardı zaten Zac oldukça komik biri onun yerlerini ve düşüncelerini okurken oldukça eğleniyorsunuz fakar Mia için aynı şeyleri söyleyemicem.Kanser bir kız tamam ama bence kızın kendi karakteri oldukça huysuz ve gıcık.Yani hani böyle filmlerde olur ya anne babasını sürekli karşı gelir kacıjamm gidijemm bu evden diyen ergen tipler hani ağzının ortasına bi tane patlatasınız gelir heh Mia'da aynen öyle bir karakterdi işte.
Sarah Jio hayranı falan çok değilim ama oldukça övülen ve sevilen bir yazar.Bende mutlu olduğum huzurlu olduğum zamanlarda okumayıda seviyorum.Benim Sarah'dan okuduğum bu 3.kitap oldu umarım tüm kitaplarını okuyabilirim.
Gelelim çok konuşulan Agapi kitabına.Anladığım kadarıyla Sarah bu kitapla genel çizgisinden biraz kaymış.Daha çok romantik ve dram alanlarından yazan yazarımız bu kitabı ile biraz Fantastik-Romantik bir kitap yazmaya çalışmış.Ama bunu bence oldukça gerçekçi bi dille ve anlatımla yazmayı başarmış diyebilirim.Kitabın orjinal çevirisi aslında "Aşk Bakışı".Pena yayınları neden Agapi diye çevirdi bilemiyorum sanırım daha farklı bir isim olsun akılda kalıcı olsun diye düşündü.Bu arada Agapi ben daha çok bir çiçek türü sanmıştım ama aslında Psikolojide de ispatlanan Aşk çeşitlerinden birinin adıymış.Karşılıksız ve ölümsüz aşk anlamında ...
Ben kapak tasarımına her zaman ki gibi bayıldım tam böyle bahar-yaz kitabı olmuş ! Konusu da tam içimizi ısıtacak cinsten.Geleneksel bir çiçeklik dükkanı olan 30 lu yaşlarında bir kadının ailesinden gelen bir görevi tamamlaması ve gerçek aşkı bulması gerekmektedir.Bu görevin ne olduğunu söylersem spoiler vermiş olurum o yüzden bence siz okuyun :)
Daha önceden Mcguire'den Araf kitabını okumuştum ama çok farklı hatta biraz daha popüler bir konuya sapmış.Konu zombilerle ilgili ... Evet evet şu sıra Walking Dead izlediğim için konu beni önce bi çekti sonra da okumaya başlayınca acayip sıkılmaya başladım diyebilirim.Hep aynı tarz şeyler üst üste olunca insan ne kadar seviyor meraklanıyor olsada sıkıyor bi süreden sonra ...
Kısaca konu :
İki kızını yalnız başına yetiştirmek için çabalayan Scarlet; evli olsa da âşık olmanın ne demek olduğunu unutmuş, tek yaşama nedeni küçük kızı olan Nathan ve tek derdi kız kardeşi ve erkek arkadaşlarıyla yapacakları hafta sonu kaçamağı olan üniversiteli bir genç kız olan Miranda… Dünyayı etkisi altına alan bir salgın patlak verdiğinde bu üç kişinin hayatı beklemedikleri şekilde kesişir ve artık tek amaçları vardır: Bu yeni ve acımasız dünyada hayatta kalabilmek.
Okur Takip Önerileri
Lola Ve Komşu Çocuk ve Anna ve Fransız Öpücüğü kitapları aslında bir seriymiş bunu bu kitapla anlamış oldum diyebilirim.
Lola'nın yanında biraz daha durağan ve sıradan bir aşk hikayesi olsada bence Lola'dan daha iyi bir kitaptı diyebilirim.Yine baş karakterdeki kızı sevemedim maalesef.Lola ne kadar hoppa bi kızsa Isla'da tam tersine kendine güvensiz içine kapanık çok sıradan bir kız.Anna'yı daha çok merak ediyorum hiç kendime yakın bulabileceğim bir kız karakter bulabilecek miyim acaba bu seride ?
Amerika-Fransa arasında geçen bir aşk hikayesi zenginlerin aşk hikayesi tam bir gençlik kitabı aslında.Tabi özel okullar,üniveristeye hazırlık tarzları ve her kafalarında estiğinden Paris'ten kalkıp hoop İspanya'ya hafta sonu tatiline gidiyor olmaları bizim gençliğimizden ve kültürümüzden oldukça farklı.
Aslında seri boyunca bir arkadaş grubunun aşklarını ayrı ayrı kitaplarda işliyor yazar.Sanırım aslında bu son kitap olduğundan yazar kitabın sonunda bütün grubu birleştirmiş en sonunda Cricet ve Lola'yı tekrardan görmekte ayrı bir hoştu.Anna'yı daha tanımıyorum maalesef umarım onların hikayesini de okuyabilirim ve böylece seri tamamlanmış olur.
Fi'nin 2.kitabı devam kitabı olan Çi bence Fi'den çok çok daha iyiydi ki bence Pi'de ilk iki kitaptan daha iyi olacakmış gibime geliyor umarım biran önce alır okurum çünkü inanılmaz merak ediyorum.
Fi hakkında yüzde elli olumlu yüzde elli de olumsuz yorumlarım vardı ama Çi ...
Bence yüzde yüz çok iyi bir kitaptı.Fi gibi gereksiz uzatılmamış ve felsefeden dine,politikaya hatta siyasete kadar alt mesajlar çok iyi verilmiş her karakter inanılmaz zekice kurgulanmış Kohen'in kalemine bir kez daha aşık oldum diyebilirim.
Biliyorsunuz çok anlatıcılı kitapları pek sevmiyorum çok karmaşık geliyor bana ama ilk defa bir kitabın böyle olmasından zevk aldım diyebilirim.Her karakter ayrı bir kitap misaliydi ...
Tabiki de kitabı okurken beni delirten ve sürekli hayy ayyy ovvv seslerini bana çıkartan tek bi karakter vardı o da Can Manay ! Terzi kendi söküğünü dikemez misali beyni başka bi tarafında olan bir adam kendisi nasıl bir sayko olduğunu bu kitapla daha çok anladık.Çok Spoiler da vermek istemiyorum ama Fi'yi okuyanlar az çok ne demek istediğimi elbette anlayacaklar.
En sevdiğim karakter elbette Bilge idi.Ama bu kitapta daha çok Özge ve Murat Kolhan üzerinde durulmuş Can ve Duru biraz daha arka planda kalmış diyebilirim ama asıl olaylar tabi ki onların çevresinde dönüyor.Kitap yine çok heyecanlı bir kaçma-kovalama şeklinde bitti.
Bu arada ben Can Manay ile Christian Grey'i çok benzetiyorum :D Bilmiyorum neden :D
Aslında beklentim biraz yüksek olduğu için bu kitaptan okuduktan sonra bana çok klişe ve sıkıcı geldi.Bazı şeyleri dışında beklentimin altında kalan bir kitap olduğunu söyleyebilirim maalesef.
Sevdiğim o bazı şeyler ise öncelikle "Park" ismi ! Yani başroldeki erkeğimiz Koreli ! Kalpçikler ...
Aslında sadece annesi Koreli o yüzden yarı Koreli diyelim.
Tabi kızımız da kızıl saçlı (İrlanda ve İskoç kanı var) ve biraz balık etli bir kızımız...
Biraz tuhaf bir ikililer ama bu noktayı sevdim.Bana oldukça samimi geldi.Ayrıca aralarındaki diyaloglar ve flört etme şekilleri de acayip hoşuam gitti.Star Wars,Batman,X-Men göndermeleri,filmlere ve şarkılara göndermelerini okumak oldukça keyifliydi.Müzik ve çizgi roman aşkı diyebiliriz aralarındaki şeye.Aralarındaki şey daha çok aşk değilde kafa uyuşması gibime geldi benim daha sonradan aşka dönüşüyor.Tabi 16 yaşındaki ergenlerin "aşk"ı na "gerçek aşk" demeyi uygun görürseniz ...
Kitapta tek sevmediğim şey ise biraz spoiler gibi olacak ama Park'ın saçma sapan makyaj yapmaya başlamasıydı erkek-makyaj-merak etme ne alaka ? Kızsal özellikleri de yokki bu çocuğun eşcinsel falanda değil yazar neden böyle bi ayrıntı eklemiş anlam veremedim.
Diğer sevmediğim bir şeyse bir yerden sonra yazar sıkıcılaşmaya ve bazı yerleri sabepsiz tekrarlayarak uzatmaya başlamış.
İkili anlatınları genelde sevmem burda da çok sevmesem de çokta karışık değildi yine de idare ederdi diyebilirim.
Suç ve Ceza'nın ben psikolojik bir roman olduğunun inanın bilmiyordum.Ne kadar cahilim! Meğersem hasta ruhlu psiko kısaca kafayı kırmış bir adamı anlatıyormuş ama ne anlatma! Çevirisi dandik desem Siyah Bordo gibi bi yayın evinin çevirisi sonuçta sanmıyorum ki yamuk olsun hep klasiklerin yayınlandığı tutarlı sevilen bi yayınevi.İlk başta olayları cidden hiç anlamıyorsunuz birileri geliyor gidiyor Raskolnikov diye bir manyak var canı sıkılıyor gidiyor nedensiz yere (manyak işte) 2 kadını balta ile kesiyor.Sonra kendi kendine bi tribe giriyor falan bir sürü insanla konuşuyor kitabın asıl heyecanı son 5 sayfada.Vallahi de billahi son 5 sayfada bildiğiniz heyecan aksiyon psikolojik bir haz var.Sonra saçma bir yerde bitiyor yine bir şey anlamıyorsunuz.
Ben böyle ağır klasikleri küçükken okuma taraftarı değilim açıkçası.Şimdi bile kültür birikimine sahip bir insan olduğumu düşünürken aslında hiç bir halt bilmediğimi anlıyorum.Aslında o kadar ağır ve içindeki mesajlar yatan bir kitap ki bunlar sonuç olarak bi yaş ve olgunluk gerektiriyor bu kitapları anlayabilmek için.
Küçük Prens bir çocuk kitabından çok bir yetişkin kitabı bence.Derin anlamları olan bir çocuk kitabı ...
"İnsan gerçekleri sadece kalbiyle görebilir. En temel şeyi gözler göremez."
