SPOİLER İÇERİR
Kitap 2 kısımdan oluşuyor. İlk kısımda 1949 yılında yaşanan Filistin’li genç bir kadının trajedisinden bahsediyor. Bu bölümü okurken sık sık ara vermek durumunda kaldım, sindiremedim. Çünkü belki aynı yaşta olduğumuz bir kadının yaşadığı alçakça, kan dondurcu vahşeti nasıl sindirebilirim. Üstelik bu olayların hala yaşanıyor olduğunu bilmek öyle çaresiz hissettiriyor ki.. Yaşasın kötüler için cehennem!
Kitabın ikinci kısmında ise yine Filistin’li bir kadının, ilk kısımda geçen olaydan yıllar sonra, birinci kısımda geçen olaya dair okuduğu makalede, kadının öldürüldüğü tarihin doğum gününe denk gelmesi, kendisine bunun tesadüf olmadığını düşündürtür . Okuduğu yazı kadının yaşadığı hislerden bahsetmediği için bir yerde kendisine eksik gelir ve bu hikayeyi tamamlamak ister. Bunun için yazının sahibi olan kişiyi arar bilgi edinmek ister, Bu konuya dair bilgi alabilmesi için, Filistin’de Filistinliler için çok da güvenli olmayan D bölgesine gitmek durumundadır. Bu bölge kendisi için yasaktır fakat o, iş yerindeki arkadaşının oraya gidecek bilet mahiyetindeki kimliğini ödünç alır. Her ne kadar gitmekten defalarca vazgeçtiyse de kendisi için zorlu olan bir yolculuğa başlamıştır artık…
Kitabın dilini sevdim, kazanmış olduğu ödülü sonuna kadar hak ediyor. Bu ödülü geri çekmeleriniyse esefle kınıyorum. Son olarak ümit ediyorum ki bu soykırım en yakın zamanda bitsin, Filistin insanlarının özgür, huzurlu, musmutlu günlerine şahit olalım inşallah.
Victor Hugo tarafından yazılan 
Bir İdam Mahkûmunun Son Günü kitabı, adındanda anlaşılacağı üzere bir mahkumun giyotinle (çok lüks bir idam aracı!) idamından önce, son zamanlarındaki iç dünyasına götüren bir kitap.
Kitap, idam cezalarının kaldırılmasına yönelik kısa bir tarihçe içeren önsöz ile başlıyor, daha sonra mini bir tiyatro (trajedi hakkında
