Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.31
480 syf.
10/10 puan verdi
Caraval serisi bitti... Öncelikle başlarken tereddütlerim olsa da bu seriyi okuduğum için hiç pişman değilim hatta iyi ki okumuşum diyorum. Serinin evreni, büyüler, illüzyonlar, karakterler... Hepsi çok iyi düşünülmüştü. Evrenine dahil olmayı gerçekten isterdim. Her ne kadar ilk caravaldan başıma çok kötü şeyler geleceğine emin olsam da :)
Kitaplarda her bölüm farklı karakterlerin ağzından anlatılıyor ve her kitapta anlatımı ağır basan bir karakter var. Tella tarafından hikayeye dahil olmak benim için daha eğlenceliydi açıkçası. Kendisinin uçarı kaçarı hallerini daha çok sevdim. Çiftler ve karakterler konusunda seri beni hayal kırıklığına uğratmadı. İliklerime kadar nefret ettiğim bir karakter olmadı ki bence çoğu karakterin gri kişiliğe sahip olması bu seriyi ilgi çekici hale getiriyor.
Aksiyonun hiç bitmediği üçüncü kitap kesinlikle en sevdiğim kitap oldu. Karakterlerin gösterdiği gelişim beni şaşırttı. Olayların yanı sıra onların iç dünyalarına dahil oluşumuzla onlara çok daha yakın hissettim kendimi. (spoiler olabilir) Ayrıca favori çiftim de mutlu sona kavuştu ki bu kavuşmanın son 5 sayfada gerçekleşmesi beni biraz üzdü. Sonunun bir tık oldu bittiye getirildiğini düşünsem de mutlu son olduğu için çok laf etmeyeceğim çünkü mutlu sonla bitmesi gerekiyordu bu serinin :)))
Duygu seli yaşadığım, karakterlerle bir bağ kurduğum ve heyecanını hiç yitirmeyen bu seriye ve karakterlerine veda ettiğim için üzgün olsam da aynı evrende geçen ve hakkında çok daha iyi yorumlar olan Kırık Bir Kalp serisini okumak için sabırsızlanıyorum...
Kendinize çok iyi bakın, keyifli okumalar <3
Kitap, tam olarak katilin gozumuzun onunde olmasiyla kalbimi oncelikle fethetti en azından son 10 sayfada çıkıp bu kim dedirtmedi. Ben katili 100lü sayfalarin ilk yarisinda acikcasi tahmin ettim.
SPOILER!
**cunku hem bir dedektif gibi kendi isi olmayan durumlari cok kurcaliyordu hem de bana sanki olay mahaline geri donmus olan bir katil gibi hissettirmisti. Hatta zaten kitap sonunda olay yerine geri donen suclu gibi dusunen suphecilerdenseniz yaniliyorsunuz kismini oldukca uzerime alindim. :D Kitap benle konusmus gibiydi, guldum. **
SPOILER SONU!
Kitabi okurken Alicia'nin gunluklerindeki birinin onu izliyor hissi beni asiri gerdi ki oyunlarla alakaniz var mi bilmiyorum ama Dead by Daylight oyunundaki Myers karakterinin izledigi kurban gibi hissetmistim kendimi. Cok korkutucu ve gerici. Kitabi sevdim. İyi kurgulanmis, akiciydi. Baska onerileriniz varsa acigim.
SPOILER İÇERİR
Bitsin diye sinir krizi geçirdiğim bir kitap... Yarım bırakmayı sevmiyorum diye ittire kaktıra okumaya çalıştım hele son 200 sayfa... O kadar sıkıldım ki anlatamam. Kitabın ilk yarısı nispeten akıcı olsa da kitabın konusunun hakkını verememesi saçma sapan ergen romantizmi, çeviriden mi kaynaklı bilmiyorum altı bomboş diyaloglar derken bunu kolay kolay söylememem ama bomboş bir kitap olup çıkmış. Zaman doldurmak için bile okunmaz. İçeriğine gelirsek aslında konusu fena değil; iyi bir yazarın elinde bambaşka şeyler okuyabilirdik. Ama yazar konuyu ergen aşkı (?) adı altında harcamış. Çok fazla mantık hatası var. Kitabın sonunda bir sürpriz olur diye diye okudum ama nafile... Yok Realm bütün kızlara Sloane'e yaklaştığı gibi yaklaşıyormuş oyun oynuyormuş da falan filan... Bu mu ters köşe Allah aşkına? En kötü 100 sayfa öncesinde bunları kendimiz de okuduk ya zaten. Yazdıkça sinirlendim valla kısacası okumayın, okutturmayın
172 syf.
8/10 puan verdi
Spoiler içerir uyarısıyla başlayayım incelemeye. Kitap ülkemizde suça sürüklenen çocuk dediğimiz kişilerden oluşan bir çetenin vahşetleriyle başlıyor. Gerçekten vahşet. Çocuk daha, ergenlik döneminde, genç, kanı deli akıyor, cahil, hayat bu yola itmiş(ortada suça iten belirgin bir sebep de yok), büyüyünce düzelir deyip geçemeyemeyeceğimiz türden
Sidhartha İncelemesi
HENÜZ OKUMAYANLAR İÇİN SPOİLER İÇEREBİLİR.
Baş karakterimiz Sidhartha , bir Brahman oğlu.Ailesinin ve çevresindekilerin gözdesi bir genç.Dışardan bakılınca mükemmel, sorunsuz bir hayatı var ve istese yazarın deyimiyle "kalabalığın ortasında kimseye zararı olmayan aptal bir koyun olsa" hep böyle de sürdürebilir hayatını.Ama Sidhartha
Doris Lessing'den okuduğum ilk kitap oldu Mara ile Dann. İyi ki de bu kitapla başlamışım diyebilirim. Anlatımı, diyalogları, oluşturduğu atmosfer ve güçlü karakterleriyle beni hemen içine çekti. Lessing, bu kitabı biraz da küresel ısınmaya farkındalık yaratmak adına yazmış bunu giriş bölümündeki notta da kendisi de söylüyor. Kitap günümüzdeki
“Ama üzgünüm demek çok boş bir şey. İnsan fincanından biraz kahve döktü mü ya da bovling oynarken topu yanlış yere attı mı, söyler bunu. Gerçek üzüntü gerçek aşk kadar ender görülür.”
İnsanların en acımasız yönlerini görmek ister misiniz ? Ne kadar kötü ve kıskanç olduklarını? Peki sizin için kurdukları o iğrenç planlarını? Hayır çoğumuz bunları
Toprak Ana - İnceleme
" En son hangi kitabı okurken ağladınız? " diye bir soru okumuştum yakın zamanda, o zaman uzunca düşünüp bu sorunun cevabını bulamamıştım, şimdi aynı soruyu sorsalar kesinlikle cevabım var artık: Toprak Ana... Cengiz Aytmatov'un kalemini, kitaplarını, kendisini çok duymama rağmen okuduğum ikinci kitabı oldu ve okurken gerçek anlamda mahvoldum, hem üzüntüden hem acımaktan hem düşünmekten hem de ağlamaktan... O nasıl bir betimlemedir ki olayların içinde yaşattı beni, o nasıl bir üsluptur ki asla bana yabancı gelen bir sözük olmadı hatta daha çok halk ağzıyla yazılmış kelimeler vardı, o nasıl bir akıcılık sürükleyicilik ki çay demlenene kadar ki vakitte hemen kitabın başına oturttu beni. Tolganay ahh güzelim Tolganay çekmediğin kalmadı derken buldum kendimi defalarca, Aliman'ın fedakarlığı, vefası yüreğimi burktu defalarca... O kadar beğendim ki. Olay kısaca şöyle çok spoiler vermek istemiyorum çünkü okumayı düşünenler kesinlikle okumalı, o satır aralarında kendi gezmeli o nedenle hemen kısaca değineceğim: Tolganay ve Suvankul evlenir üç erkek çocukları olur: Kasım, Maysalbek, Canbay. Bir de gelini Aliman var, Kasım'ın karısı. Mutlu mesut yaşarlarken hepsi, ve evliliklerinin 20. yılındayken savaş çıkıyor, köydeki tüm erkekler savaşa gidiyor, işte o zaman Tolganay ve Aliman'ın mücadelesi başlıyor. Burada bir kez daha gördüm ki savaş neleri götürüyor insanlardan... Keşke hiçbir yer de hiçbir zaman savaşlar olmasa, tüm kini nefreti öfkeyi sevgisizliği atabilsek insanların kalbinden... Kısaca mutlaka mutlaka okuyun.
Caesar mı haklıydı Brutus mü?
Spoiler içerir!
"Julius Caesar" adlı trajedi, Roma Senatosu tarafından diktatör kabul edilen Julius Caesar'ın komplo sonucu katledilmesini ve bu siyasî katlin ortaya çıkardığı ciddi sonuçları konu edinir.
Shakespeare, kahramanları siyasi kişiliklerinin yanında özel yaşamlarından kesitler vererek de açıklamıştır. Caesar'ın
(spoiler)
Jose Saramago yine bildiğimiz üslubuyla karşımızda; yine büyük büyük düşüncelerle oynuyor. Bu sefer de ölümü ortadan kaldırmış ve bu durumda nelerin yaşanabileceğinin kendince bir senaryosunu yazmış. Bu tip orijinal perspektifler ortaya koyabilmesi yazarın en sevdiğim özelliği.
Kitap, ilk bölümünde pek beni kucaklayamasa da okumaya devam
