İrşad için gösterdiğim şu güzelliklerim günah ise,
Söyler misin, ben nasıl özür dileyebilirim.

Şeyhu'l-İslâm ibn Teymiyye

Rasulullah (sallallahu aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu: "Muhakkak Ümmetim, kıyâmet gününde abdest nurlarından yüzü, el ve ayakları parlak olduğu halde çağrılırlar. Yüzünün parlaklığını arttırmak isteyen kimse elinden geldiği kadar abdest alsın."

(Buhari Vudu, 3. Müslim, Taharet, 34-35-40. Nesaî, Taharet, 110.)

Akıl, yürek ve beden namazda olursa, insan zâhirde halk, hakikatte Hak ile olur. “Allah-u Ekber” deyip Hak ile olanlar, hak yolda her nevi meşakkate göğüs gerer. Namaz için gözünü kırpmadan bedel öder. Yorulduğunda, zihninde, Kâbe’yi yeniden müminlere musalla yapan Peygamber-i Ekber’i canlandırır. Hz. Ömer gibi vurulduğunda da cemaatin namazını dü-
şünür, Urve gibi kalabalık bir cemaatin önünde namazda ayağı kesilir; ne ah eder, ne inler…

Allah Rasûlü صلى الله عليه وسلم” , Mescid bulamadım, câmi kapalıydı, yoldaydım.” gibi cümlelerin arkasına sığınarak namazı kazaya bırakanlara ders olacak muhtevada bir hayat yaşadı. Ne Hicret’te, ne Bedir’de, ne de Feth-i Mekke’de namazı kazaya bıraktı. Namazıyla alay edildi. Namaz kılarken saldırıya uğradı, bedeller ödedi. Lakin ne o namazı, ne namaz onu bıraktı.