Bize hiçbir şey yapılmadı, yalnızca tam bir hiçliğin içine koyulduk, çünkü bilindiği gibi dünyada hiçbir şey insanın ruhunu hiçlik kadar baskı altına alamaz.
Sorarlarsa "Ne iş yaptın bu dünyada?" diye, rahatça verebilirim yanıtını : Yalnız kaldım. Kalabildim! Altı milyar insanın arasında doğdum. Ve hiçbirine çarpmadan geçtim aralarından...
Kalem karalıyor : Canı cehenneme!
Ben karalamaya mahkum mu edildim?
Uzanırım ben de cesurca mürekkep halkasına
Yazarım kalın mürekkep ırmaklarıyla.
Nasıl da akıyor yoğun ve geniş!
Nasıl da başarıyorum elimi neye atsam!
Gerçi anlaşılır değil bu yazı
Ama ne fark eder? Kim okuyor ki yazdıklarımı?