"Baxmayaraq ki, Emmanuil Kazakoviç müharibəyə peşəkar əli qələmli ədəbiyyatçı kimi çağrılmışdı cəbhədə o bu vəziyyətdən bir dəfə də olsun istifadə etməmiş, o qanlı-qadalı illərdə təmiz və şərəfli xidmət yolu keçmiş, yalnız müharibə bitdikdən sonra yalnız peşəkar hərbiçilərin bələd ola biləcəyi xırda və vacib detallarla zəngin ölməz sənət əsərləri yaratmışdır. Məhz buna görə onun yazdıqları dövrünün digər sovet yazarlarının yazdıqlarından fərqlənirdi...."
Qeyd edim, roman psixologiya, psixiatriya sahələri üzrə oxuyan tələbələrə, ümumən, bu sahələr üzrə yüksək səviyyəli ədəbiyyat axtaran oxucular üçün tam bir xəzinədir. Ədəbiyyat dünyasında Zeno Kozini obrazı Migel de Servantesin Don Kixot obrazına bənzədilir. Həm Zeno, həm də Don Kixot xəyallar dünyasında yaşayırlar. Don Kixot dindar bir
M.F. Dostoyevskinin "Karamazov qardaşları" (1879-1880) romanı müəllifin şah əsəridir. Dünya ədəbiyyatının ən yetkin nümunələrindən biri sayılır. Rus ədəbiyyatında romanı onun bütün yaradıcılığının mənəvi yekunu və gələcək nəsillərə nəsihəti kimi qiymətləndirənlər var. Hətta bir qədər irəli gedib Dostoyevskini rus vicdanını əks etdirən
Dostoyevskinin bütün əsərləri kimi bu da təsirli idi. Amma bu əsərdə özümə yaxın nə isə var idi. Sonu gözlənilən olsa da, ümid olunan bir son idi. Kaş həyatlar da belə sonla bitsə...
Mənə rahatlığımi qaytarmaq üçün, eğer,
Yorgun tebietde de yoxdursa elac,kömek,
Demek ki,çare yoxdur,bitmeyecek bu keder,
Hec bir umid yolu da menimçin yoxdur, demek!
Elə bil,məni heyata bağlayan ipler bir anda boşaldi. Çunki ne men xosbext idim,ne o,ne ozume bir gün aglamaq iqtidarindaydim,ne ona.ne ozume teselli tapirdim,ne de ona.