...Bəs niyə,hansı səbəbə kimisə sevindirə bilmək kimi ən böyük qəhrəmanlığı içimizdə saxlayır,istifadəsiz qoyuruq?! Ancaq Tanrının buyurmadığı kimisə acılamaq,kimisə ümidsizliyə düçar etmək kimi rəzillikləri gen-bol,sağa-sola xərcləyirik?! Niyə içimizdəki işığı gizlədib zülməti üzə çıxarırıq?! Niyə?!