Seher Şahin
@sseherr
Öğretmen
Eskişehir, 2 Eylül
40 okur puanı
Nisan 2016 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Acıyı hatırlatan elinde kalan ip midir, uçup giden balon mu?
Sayfa 121Kitabı okudu
Geri dönmek istiyorum ama daha evvel orada bulunmuş muydum hiç, işte ondan emin değilim.
Sayfa 14Kitabı okudu
Bak, dinle beni. Aslında yeryüzündeki her şey konuşur. Ama yalnızca sevdikleriyle. Ya da onun dilinden anlayanlarla. Güneşi dilsiz mi sanıyorsun sen? Ağacı, kuşu, bulutu dilsiz mi sanıyorsun?
Sayfa 29Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
dünyada çok önemli şeyler oldu
hem ölmedim yüzükoyun
hem alnımda yeryüzü
ölürüm dediğim yerde ev yaptım
Sayfa 33Kitabı okudu
atlar yalnız kalmamak için bu kadar koşarlar diyen o at
yalnızlık koşarken de yalnızdır diyen o at
yalnızlar öperken de yalnız
ben sana sımsıkı sarılırken de
o at buramdaydı
Sayfa 33Kitabı okudu
dünyada çok önemli şeyler oldu
ama ben de sizin eve baktım
bir tayın bir taya baktığı
bir tayın bir tayı bıraktığı gibi
dünyada çok önemli şeyler oldu
Sayfa 33Kitabı okudu
bir sabah içimi sana uzatıp
bunu eski haline getirebilir misin demiştim
Sayfa 68Kitabı okudu
Bir gece başımızı alıp gitsek diyorum
Bir deniz kenarı mı olur
Bir dağ başı mı olur
Kaçsak bu kalabalıktan
Bir yer bulsak kendimize
Düzenli yaşamalardan uzakta
Bir yanımızda şehrin ışıkları
Bir yanımızda kucak dolusu yıldızlar
Orada hiç yemesek hiç uyumasak
Hiç düşünmesek yarını
Sonra unutsak sıkıntısını günlerin
Gecelerin karanlığını
Sonra bıraksak kendimizi sevgiye erdemliğe mutluluğa
Sayfa 62Kitabı okudu
Bu düzenli yaşamalar olmasa diyorum
Bu sabah kahvaltıları demli çaylar
Kızarmış ekmek dilimleri
Sonra giyinmek bir şey umarak aynalardan
Sonra düşmek yollara son otobüse yetişmek
Sonra çalışmak akşama kadar
Sigara dumanları beylik konuşmalar
Dört yanın taştan heykellerle dolu
Kime seslenirsen sağır
Ne yana baksan beyaz duvar
Sonra kulaklarında bir şehrin uğultusu
Alabildiğine bir bezginlik yüreğinde
Sonra o geçmek bilmeyen saatler
Sonra akşam
Sonra paydos
Sonra yalnızlık
Sonra keder
Sayfa 61Kitabı okudu
Katlan, yürek; ağır uykuna dal şimdiden.
Yenilmiş, bitkin ruh! Koca serseri, sana
Artık ne uğraşıdan tat var, ne sevgiden;
Sayfa 67Kitabı okudu
Bin yıl yaşamışça, daha da çok anım var.
Sayfa 64Kitabı okudu
Eski, uzun pişmanlığı boğabilsek bir,
Ki yaşar döne kıvrıla,
Böcek ölüyle, tırtıl meşeyle beslenir,
O da bizim canımızla.
Aman vermez pişmanlığı boğabilsek bir
Sayfa 50Kitabı okudu
Bihter hep, yanlış toprağa düşmüş, kendi ikliminden uzakta yeşermiş yabani bir bitki gibi hissetti kendini. Anlaşılmamak üzere yaratıldığından şüphelendiği zamanlar oldu.
Sayfa 249Kitabı okudu
Sizi anlamıyorlarsa “deli” oluverirsiniz gözlerinde hemen. Çünkü “deli” olmak, aslında, kimseye benzememek demektir.
Sayfa 249Kitabı okudu
İşte, ömrünüz boyunca hep dayandığınızı saldığınız demir parmaklıkların aslında hiç var olmadığını keşfetmek, o zamana kadarki tüm inancınızın sarsıldığı andır. Biri, üzerinde durduğunuz zemini ayaklarınızın altından çekip almış gibidir. Bir anda zeminsiz bulursunuz kendinizi. Afallarsınız. Belki bir an kabul etmek istemezsiniz. Ama sonra o boşluktan, kendi zemininizi inşa edersiniz. Yeniden, ama dipdiri doğarsınız.
Sayfa 248Kitabı okudu