Şeyma Aksoy
@sseymaksoy
Lisans
Ankara
10 okur puanı
Nisan 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Şu anda okuyor
%37 (78/210)
Hala "kalıcı bir bağlılığı" ya da "aşka benzer herhangi bir şeyi" yürütebilir miyim? Bir buluşmayı, günlüğümün sondan bir önceki bahsi haline getirmeden, dolu dolu, kendimi kaptırarak yaşayabilir miyim?
İçtenlikle söylemem gerekirse, cevap "hayır". Hayır, artık sevemem. Ve en üzücüsü, buna üzülmüyorum bile. Kalp yerine diken olmuş bir kirpi taşıyorum. Éve'in bunda hiçbir suçu yok.
Sayfa 76 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okuyor
Okur Takip Önerileri
Hayatın yollarında hiç durmadan tarihimizin can sıkıcı cesetlerine takılıp sendeliyoruz. Ama geçmişiyle boğuşmaktan usanan insanlık eğer bir gün geleceğiyle karşılaşırsa, onu tanıyabilecek mi? Kendini onda bulup, onun güçlü ve sıcak bedenine avuçlarını dayayabilecek mi?
Sayfa 57 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okuyor
2021 okuma hedefini ekledi.
2021 OKUMA HEDEFİ
0/10 kitap - %0 tamamlandı
Henüz kitap okumadı
10 kitap
0 sayfa
0 inceleme
2 alıntı
Bir kitap okudu
366 syf.
9/10 puan verdi
·
6 günde okudu
“Biz tesadüflere inanmayız Defne. Katia da, ben de tesadüften çok, hak edilmiş buluşmalara, kesişmelere inanırız.”
Sayfa 361 - Artemis, KaanKitabı okudu
Babam gülüyordu...
Geçmişe başka ne yapılabilir ki? Ancak gülünür...
Gülünür değil mi?
Çünkü yaşarken çok ağladık.
Sayfa 349 - Artemis, DönüşKitabı okudu
“Onun en zayıf yanlarını bilirdim. Ama asla oralara dokunmaz, incitmezdim onu...”
Sayfa 337 - Artemis, ErdemKitabı okudu
İnsanı, içine akan yaranın kanı öldürüyor. Dışarı akan o kanı gören varsa anlıyor hâlinden. Ağlıyorsan, inliyorsan şanslısın demek ki, elinden tutan, yarana derman olan mutlaka bir yerden çıkıyor karşına. Unutuldum sandığında bile asla unutmuyor seni bu dünyaya yollayan. Bir parçanı alıyorsa iki parça veriyor sonunda. Her ilaç bir parça zehirden oluşuyor. Bu yüzden içindeki acının dışarı çıkanı bir başkası için derman oluyor.
Sayfa 313 - Artemis, DönüşKitabı okudu
Ne tuhaf... İnsan üzüntüsünün, acılarının üzerine düşündüğü kadar düşünmüyor mu acaba mutlu olduğu anları? Ya da mutsuzluğun ve mutluluğun zaman akışı aynı değil. O yüzden, mutsuzken akmayan zaman, mutluyken bir çırpıda geçiveriyor.
Sayfa 304 - Artemis, DönüşKitabı okudu
Yanıldığını bile bile bazı konularda daima ısrarcı olması, kendi bildiğini okuması... Bardağın içindeki suyun döküleceğini bilmesine rağmen eline alıp belki şimdi dökülmez diyerek her defasında bardağı çevirme aptalığı nasıl da ona yakışmayan, uymayan bir alışkanlıktı aslında. Neden yapıyordu acaba bunu? Neden bir şeyi çok istediğinde göz göre göre aynı hatayı tekrar ediyordu? Belki de içinde çok eleştirdiği Dönüş gibi iyimser, romantik bir taraf vardı?
Sayfa 168 - Artemis, DeryaKitabı okudu
Beni artık hiçbir şey şaşırtamaz sanıyordum. Ama hayat öyle büyükmüş ki benden, zaman içinde, duyduğum, gördüğüm her yeni gerçek'ten sonra kendi hikâyemin büyüklüğüne ve sıra dışılığına inancım kayboldu. Ben de herkes gibiydim aslında. Bir tek benim başıma geldi sandıklarımın, dünya üzerinde milyarlarca kez yaşandığını idrak ettiğimde sakinleştim. Ne öğrenmenin ne de șaşırmanın bir sonu vardı zira. Herkes kendine özel hikâyesinin içinde ya kayboluyor ya da geleceğe kalacak bir sonuca doğru yol alıyordu.
Sayfa 249 - Artemis, DönüşKitabı okudu