geldi usuna, gitmek düşüncesinin uyandırdığı zayıf umudun çevresinde yankılanmaya başladı.
Sayfa 211Kitabı okudu
“ahlaklılık yalnızca iyi davranış biçim olduğu sürece önemsizdir.”
Sayfa 207Kitabı okudu
çünkü gelişmenin her evresinde her insan bütün evreni yeniden ele alıp onu kendi iç dünyasına uydurur, oysa her düşünür ya da her düşünce evreni yeni baştan döller.
Sayfa 207Kitabı okudu
Reader Follow Recommendations
Y’ol
dünya ne ki sevgilim,
benim sana yaptığım kubbe yanında?
düşsün, olsun, bırak,
içinde yıldızlar patlıyor.
kolaydır inanmak kadar inanmamak da.
ister sal kendini dünyaya, ister kal yanımda.
her şeyden öte öyle sevdim ki ben seni
yoluna baş koymak diyoruz
biz barbarlar buna.
Birhan Keskin🌝
sanki ölerek dünyasal kişiliğinden soyunmuş, bir insan olarak anısı solarken, gittikçe daha çok önem kazanan yazılarına paralel olarak kendisinin önemi de artmaya başlamıştı.
Sayfa 197Kitabı okudu
suç her zaman kendi bütünleyicisi olan cezaya doğru koşar, mutluluğunu yalnızca orada bulur.
Sayfa 176Kitabı okudu
asıl Tanrı’ya karşı çok dikkatli olunması gerektiğini asla anlamayacak; çünkü O, insan doğasının en aşağılık yanına sesleniyor - yetersizlik duygusu, bilinmezden korku, kişisel kusurlar; her şeyin üstüne de din kurbanlığı tacını kazanılması güç bir atletizm ödülü gören bir canavar bencilliğimiz. Tanrı’nın asıl doğası bütün ayrımlardan yoksun olsa gerek: bir bardak pınar suyu gibi tatsız, kokusuz bir şey yalnızca serinletici; hiç kuşkusuz onun sesleneceği kişilerin sayısı da az olacaktır, çok az, bir avuç gerçek düşünür.
Sayfa 167Kitabı okudu
“ama şu bizim yaşadığımız çağda bilginin sınırlarının alabildiğine genişlemesi, yeni yeni bilimlerin ortaya çıkışı, bizim için var olan tatları sindirip kullanmayı adeta olanaksızlaştırıyor.”
Sayfa 167Kitabı okudu
bu dünyada kendi kendilerini yok etmeye yargılı insanlar vardır, onlara hiçbir mantıklı kanıt para etmez.
Sayfa 160Kitabı okudu
vicdanları rahat olmayanlar ile davranışlarına mantıksal bir dayanak arayanların hepsinde kendini haklı göstermeye çalışmak hastalığı vardır, bu durum onların düşünce biçimlerini de tuhaflaştırır.
Sayfa 158Kitabı okudu
ne tuhaftır ki daha yakın bağlar insanları birbirine yaklaştıracağı yerde uzaklaştırır, ama insan yanılgısı böyle bir şeye inanmamıza izin vermez.
Sayfa 156Kitabı okudu
“aşkın doğasında -kusurlu diyemeyeceğim çünkü kusur onda değil bizim kendimizde- anlayamadığımız bir şey.”
Sayfa 155Kitabı okudu
şunu anlıyorum ki, herkes bizim kişiliğimizin ancak bir yüzünü bilebilir. herkese prizmanın başka yüzünü gösteririz.
Sayfa 143Kitabı okudu