Beni zengin yapan, toplumda edindiğim yer değil, kendi yargılarımdır, kendi yanımda taşıdıklarımdır... Yalnızca bunlar tam anlamıyla bana aittir ve elimden alınmazlar.( Epiktetos)
Sayfa 135Kitabı okudu
Belirsizlik
"Ekonominin değişen ve kaygan yapısı nedeniyle, statü edinme mücadelesinde kişinin yakasını bırakmayan en belirgin şey, belirsizlik hissi olmuştur. Geleceği düşündüğümüzde aklımıza gelenler aynı gibidir: Gün gelir rakiplerimiz ve meslektaşlarımız bizi sollayabilir; belirlediğimiz amaçlara ulaşmada yeteneklerimiz yetersiz kalabilir..."
Sayfa 109Kitabı okuyor
Zenginlik
"Zenginlik sahip olmak istediğimiz şeylere sahip olmak demekti. Varlıklı olmak mutlak bir kavram değildi, arzuya bağlıydı ve göreceliydi. Paramızın yetmediği bir şeyi arzuladığımızda fakirleşiyorduk; kaynaklarımız her ne olursa olsun."
Sayfa 72Kitabı okuyor
'' Kendimize duyduğumuz saygı, gerçekleştirdiğimiz başarıların potansiyelimize olan oranıyla çıkar ortaya. Öyleyse:
Kendine saygı = Başarı / Beklentiler'dir denebilir. ''
Sayfa 65Kitabı okudu
''... kendimizden hoşnut olabilmemiz için her kalkıştığımız işte başarılı olmamız gerekmiyordu. Bir işte başarısız olmak canımızı sıkıyorsa eğer, bunun nedeni, o işe bütün gururumuzu ve kendimize duyduğumuz saygıyı yüklememizdi. ...''
Sayfa 64Kitabı okudu
David Hume, İnsan Doğası Üzerine Bir İnceleme'den akt. Alain de Botton: '' Kıskanlığı doğuran, kendimizle başkaları arasındaki oransızlık değil, aksine, yakınlıktır. Bir er generalini değil de çavuşunu ya da onbaşısını kıskanır; aynı şekilde tanınmış bir yazar, adı sanı duyulmamış yazar çizer takımını değil de kendisiyle benzer konumdakilere hasetle bakar. ...''
Sayfa 56Kitabı okudu
''... çünkü snopluk bulaşıcı bir hastalığa benzer. Snopluğu hor görsek de zaman içinde bizler de birer snop olup çıkar. Çünkü aşağılanmak, bizi aşağılayanların ilgisini çekmek için yoğun bir istek duymamıza neden olur. ''
Sayfa 32Kitabı okudu
'' 1892 tarihli bir Punch karikatüründe, bir bahar sabahı snop bir anneyle iki kızı Hyde Park'ta yürümektedir. Kızlardan biri heyecanla haykırır: 'Anne! Gördün mü, Spicer Wilcox'lar yanımızdan geçti. Duyduğuma göre bizimle tanışmak için can atıyorlarmış. Onlara seslensek mi?'
'Elbette hayır, tatlım,' der anne. 'Eğer bizimle tanışmaya can atıyorlarsa bu demektir ki bizimle tanışmaya layık değiller. Bizimle tanışmaya layık olan insanlar, bizi tanımak istemeyen insanlardır ancak!' ''
Sayfa 31Kitabı okudu
William James, The Principles of Pyschology (Boston 1890)'dan akt. Alain de Botton ''Eğer bir cezalandırma yöntemi olarak suçlunun serbest bırakılması ama toplum üyelerinin onun yüzüne bile bakmaması ve onu tümüyle dışlaması gibi bir yol keşfedilmiş olsaydı ve bu fiziksel olarak da mümkün kılınsaydı, bu yöntemden daha zalimce bri cezalandırma olamazdı. Bir odaya girdiğimizde kimse dönüp bakmasa, sorduğumuzda yanıtlamasa, yapıp ettiklerimizle ilgilenmese, herkes bizi tamamen görmezden gelse ve bize aslında orada yokmuşuz gibi muamele edecek olsa, çok geçmeden içimizde büyük bir öfke ve ümitsizlik uyanır; bedensel işkencenin en zalimi ancak geçirebilir bunun acısını.''
Sayfa 19Kitabı okudu
Statü endişesi!
Çünkü başkalarının gözünde başarısız olacağımız ve yerin dibine batacağımız korkusu, sahip olduğumuz hırsların doğal bir sonucudur. Statü endişesi, başarılı bir yaşamla başarısız bir yaşam arasındaki farkı idrak ettiğimiz zaman ödediğimiz bedeldir.
Sayfa 332Kitabı okudu
Tıpkı Hıristiyanlık gibi, bohemlik de kendimizi ve başkalarını değerlendirirken, bunu maddi değil de ruhsal terimlerle yapma şansını sunmuştur; Hıristiyanlığın hayal gücümüz üzerindeki etkisini kaybetmeye başladığı bir çağda, on dokuzuncu yüzyılda, bir çok açıdan Hıristiyanlığın yarattığı boşluğu dolduran duygusal bir dayanak noktası olmuştur. Tıpkı Hıristiyanlığın manastırları ve kilise okulları gibi, bohemliğin tavan araları, kafeleri ve ucuz mahalleleri; burjuvazinin sunduğu ödüllerle ilgilenmeyen insanların barındıkları ve arkadaş edinebildikleri sığınaklar olmuştur.
Sayfa 331Kitabı okudu
Bohemliğin faydası!
Bohemliğin katkısını en geniş terimlerle ve en anlaşılır biçimde ifade edecek olursak şunu söyleyebiliriz: bohemlik, alternatif bir yaşama biçimine meşruiyet kazandırmıştır; burjuvazi tarafından hor görülen ya da es geçilen bazı değerlerin otorite ve prestij kazandığı bir alt kültür yaratmıştır.
Sayfa 330Kitabı okudu
Bende bunu hep söylüyorum kimse dinlemiyor:))
"İnsan, vazgeçebildiği eşya oranında zengindir."
Sayfa 313Kitabı okudu
Bohemlik fena değilmiş!
Bohem değerler sistemine kendini adamış insanlar, yazabilmek, resim ya da müzik yapabilmek, seyahat edebilmek ve arkadaşlarıyla beraber olabilmek için düzenli bir işe girmeyi reddetmiş ve toplumun saygısını kazanmayı gözden çıkarmışlardı.
Sayfa 308Kitabı okudu
Roma ve Hristiyanlık gözüyle dünya!
Romalı ve Hıristiyan bakış açısı. Romalıların değer atfedip yücelttikleri şeyler (para biriktirmek, evler inşa et mek, savaşlarda galip gelmek gibi) Hıristiyan ahlakında hiç bir şey ifade etmiyordu. Öte yandan Hıristiyan dünyasında yüksek statü sahibi olmak için anahtar değerler, komşularla iyi geçinmek, alçakgönüllü olmak, fakirlere yardım elini uzat mak ve Tanrı' ya muhtaç olduğunun her daim farkında olmak gibi değerlerdi. Aziz Augustine, bu iki zıt değerler sistemini Tanrı'nın Şehri ve Dünyevi Şehir adını verdiği iki şehir tarifiyle somutlaştırdı. Bu iki şehir Ahiret Günü' ne kadar iç içe varlığınıı sürdürüyordu ama yine de birbirinden ayrıydı: kişi Dünyevi Şehir ' de bir efendi olmasına karşın göksel şehirde pekala bir uşak konumunda olabilirdi.
Sayfa 291Kitabı okudu