Tek bir insanın diğeri için neler ifade edeceğini hiç bilmemişti, çünkü hiç yalnız kalmamıştı.
Sayfa 13
Ne yapacağını bulamıyordu; içinde her şey susmuş, yüreğinin anlamlı müziği, anahtarı kaybolmuş müzikli saat gibi ölmüştü.
Sayfa 9
Pahalı kitaplar yüzünden pdf okuyanlara gelsin :D
❝
Gözlerim artık tükenmişti, ben farkına varmadan kapandı.
❞
❝
Sen, ancak özgürken nefes alabilen birisin.
❞
❝
Bir defa olsun ruhumun çığlıklarını dışa vurmak zorundaydım.
❞
❝
Beni ölüm döşeğimden çağırsaydın bile, yataktan kalkıp seninle gitme gücünü toplardım.
❞
❝
Bağışla beni, eğer kalemimin mürekkebine arada sırada bir damla acı da karışıyorsa...
❞
"Anılar insanları birbirine bağlar."
Yaşarken ölmek acı...
❝
[...] o öldü, artık dönüp ona bakmak istemiyorum, bir defa daha umuda kapılmamak için, bir defa daha hayal kırıklığına uğramamak için.
❞
“İnsan bir şey bekliyordu, sabahtan akşama kadar bekliyordu ve hiçbir şey olmuyordu. İnsan tekrar tekrar bekliyordu. Hiçbir şey olmuyordu. İnsan bekliyor, bekliyor, bekliyordu…”
"Yapacak hiçbir şey yoktu, duyacak hiçbir şey yoktu (..…) zamandan ve mekândan mutlak anlamda yoksun bir boşluk vardı."
❝
Beni ölüm döşeğimden çağırsan, birden ayağa kalkıp sana gelecek gücü bulurdum.
❞
Hoşgörüsüzlük kaçınılmaz olarak savaşa sürükler, hoşgörü ise barışa.
İdeolojiler mengenelerle, savaş baltalarıyla ve toplarla değil, sadece kişisel olarak ve içten gelen bir itikatla yayılır;
sadece karşılıklı anlayışla savaşların önü alınabilir ve fikirler bir araya gelebilir.
Sayfa 201Kitabı okuyor
İnsan bekler, bekler, bekler, şakakları zonklayana dek düşünür, düşünür, düşünür.
Sayfa 42Kitabı okuyor