Çok var...
Şu dünyada ne çok avare vardı!
Sayfa 71 - Ay Işığı Sokağı, İş Bankası YayınlarıKitabı okuyor
Her pencerenin ardında bir alınyazısının beklediğini, her kapının bir yaşantıya açıldığını hissettim yine- gözlerimi yaşartacak kadar beni mutlu eden bir duyguydu bu; dünyanın çeşitliliği her yerdeydi ve böceklerin ateşli parıltıya çürümeleri gibi en sefil köşe bile önceden belirlenmiş olaylarla doluydu.
Bugün dünyanın neresinde hak kaldı. İnsanlar onu katletti. Herkesin hakları var, fakat onların, gücü var ve bugün güç demek her şey demek.
(Vous qui possedez la beaute.) "Siz ki güzelliğin sahibisiniz...!"
Eskiden beni güçlü kılan her şey, bu saçmalıklara karşı duyduğum tiksintim, nefretim, öfkem şimdi beni eziyor, mahvediyor.
İnsan bir halkın üyesi olabilir, fakat halkı çıldırdığında kendisinin de çıldırması gerekmez.
Tek bir birey herhang bir kavramdan daha güçlüdür her zaman, fakat kendisine inanmalı, iradesine sahip çıkmalıdır.
Asla kararlı olmadım! Asla emin değildim. Hepsi bir yalandı, korkularımdan bir kaçıştı. Ben bu sözcüklerle sadece kendimi kandırdım. Ve tüm o sözler özgür olduğum sürece doğruydu.
Genel durumuna baktığımda yorgun, hiçbir şey hissetmeden alışkanlıkta yaşamayı sürdüren bir insan algılıyordum.
Çocuk Kalbi...
❝ Seni gözetlemeye iten o tutkulu merakın aşk olduğunu henüz bilmiyordu çocuk kalbim. ❞
"Bir kez kendini bulmuş olan kişinin bu yeryüzünde yitirecek bir şeyi yoktur artık. Ve bir kez kendi içindeki insanı anlamış olan bütün insanları anlar."
Resim