#stefanzweig #
23 şubat 1942 sabahı, Rua Gonselves Dias, 34, Petropolis, Brezilya adresindeki yatak odasının kapısı, öğleye kadar açılmadı. Bu durumdan şüphelenen hizmetçiler, polise haber verdiler. Yatak odasına giren polisler, sırtüstü yatan Stefan ile elini onun göğsüne koymuş olan Lotte'yi buldular. "veronal" adındaki ilaçtan almışlardı. Titizce düzenlenmiş masanın üstünde, pulları bile yapıştırılmış olan veda mektupları duruyordu. ayrıca, Petropolis Valisi'ne hitaben yazılmış, "deklarasyon" başlıklı bir mektup vardı:
"Kendi isteğimle ve bilinçli olarak hayattan ayrılmadan önce, son bir görevi yerine getirmeğe kendimi mecbur hissediyorum: bana ve çalışmalarıma, böyle iyi ve konuksever şekilde kucak açan harikulade ülke Brezilya'ya içtenlikle teşekkür etmeliyim. her geçen gün, bu ülkeyi daha çok sevmeyi öğrendim ve benim lisanım konuşulduğu dünya, bana göre mahvolduktan, ve manevi yurdum Avrupa'nın kendi kendisini yok etmesinden sonra, hayatımı yeni baştan kurmayı daha fazla isteyebileceğim bir yer daha yoktu. Ama 60 yaşından sonra, yeni baştan başlamak için özel güçlere ihtiyacım vardı. Benim gücüm ise, uzun yıllar süren yurtsuz gücüm sırasında tükendi. böylece, ruhsal çalışması, her zaman en büyük sevinci ve bireysel özgürlüğü bu dünyanın en büyük nimeti olan bu hayatı, zamanında ve dimdik sona erdirmek bana daha doğru görünüyor.
Bütün dostlarımı selamlarım! umarım, uzun gecenin ardından gelecek olan sabahın kızıllığını hala görebilirler! Ben, çok sabırsız olan ben, onların önünden gidiyorum."
#StefanZweig
İlke olarak, bu tür özgün, görkemli oyunların kendi matadorlarını yarattığını her zaman fark etmiştim ama dünyası siyahla beyaz arasında tamamıyla tek yönlü , dar bir gidiş gelişe indirgenmiş, yaşamlarının zaferlerini sadece otuz iki satranç taşının ileri geri, oradan buraya hareketinde arayan, oyunun açılışını piyon yerine atla yapan, ki bu büyük bir kahramanlıktır, ölümsüzlüğünün küçücük bir dönüm noktası bir satranç kitabının içine gizlenmiş, aklının tüm gücünü, çıldırmadan, sürekli olarak tahta şahı satranç tahtasının köşesine sıkıştırmak için kullanan böyle akıllı ve akli olarak aktif bir insanın yaşamını anlamak ne kadar zor ve hatta imkânsızdır.
Sayfa 23 - PanamaKitabı okudu
#StefanZweig
Hayatı boyunca yazdığı binlerce sayfa içinde, daha sonra utanacağı, pişman olacağı tek bir cümle bile yoktur. Eğer olsaydı bunu da toplum önünde açık yüreklilikle itiraf edebilecek cesarete sahipti.
Bu noktada Avrupa'nın vicdanı sayılan STEFAN ZWEIG'ın sözleri aklıma geliyor. ZWEIG, yazar HERMAN BAHR'a yazdığı 9 Eylül 1917 tarihli mektubunda, BAHR'ın daha önce yanlış düşüncelere ve iktidara kapılarak yazdığı hatalı yazılardan sessizce sıyrılma isteğine karşı şu içten ve cüretli satırları yazıyor:
"Nihayet benim ve en iyi dostlarınızın bulunmanızı beklediği yerdesiniz. Açık açık söylüyorum sevgili Herman Bahr, o sıralar siz beni hayal kırıklığına uğratmıştınız... Şimdi göreviniz, düşüncelerini hep dosdoğru açıklamış biri olarak kendi kendinizle hesaplaşmak, o günlerde yazmış olduğunuz her şeyi yırtıp atmaktır. Ve bunu kamuoyu önünde yapmak zorundasınız... Şimdi ilk adımı siz atın, diğerlerine örnek olun, yazdıklarınızı geri alın, yazdıklarınızı yok edin ve ötekilerden de sizin gibi davranmalarını talep edin. Ancak herkesin önünde pişmanlık duyup günah çıkardığınız zaman kutsal göreve yararlı olacaksınız... Bir anlık coşkuyla kendinizi Nasyonalist düşünenler arasında bulmuş olmanız utanılacak birşey değil. Şimdi o günkü coşkum budalaca ve tehlikeliydi demekten utanmayın... Ben bir an bile tereddüt etmezdim, ama tabi bu sefer suçlu hissetmiyorum kendimi. Yazdığım hiçbir satırı inkâr etmem gerekmiyor... İnsanın başkalarından hesap sormasının her zaman pek yararı olmaz ama kendinden hesap sorması her zaman yararlıdır."
(Gözüyle Kartal Avlayan Yazar, Zülfü Livaneli, sf. 37.)
Sayfa 37Kitabı okudu
#StefanZweig
İnsan sabahtan akşama kadar bir şey olmasını bekler ve hiçbir şey olmaz. Bekleyip durur insan. Hiçbir şey olmaz. İnsan bekler, bekler, bekler, şakakları zonklayana dek düşünür, düşünür, düşünür. Hiçbir şey olmaz. İnsan yalnız kalır. Yalnız. Yalnız...
Doğa hastalanmıştı, o da hayal kırıklığının sessiz deliliği içindeydi, pencereden dışarı bakarken hissettiklerim doğanın bir yansıması gibiydi.
#stefanzweig
Tuhaf Dergi, No: 6, Stefan Zweig. Yarın çıkıyor... #StefanZweig #TuhafDergi
İnsan sabahtan akşama kadar bir şey olmasını bekler ve hiçbir şey olmaz... İnsan yalnız kalır. Yalnız. Yalnız...
#StefanZweig
Mutluluk
"İnsana mutluluk kadar sağlık katan bir şey yoktur ve en büyük mutluluk da bir başka insanı mutlu etmektir." StefanZweig
Kaderimiz!
"Belki de bizim gerçek kaderimiz edebi olarak yolda olmaktır..."
StefanZweig
