Başbakan, genel müdür, general ya da profesör olarak bir kuruluşun başında olmanın tehlikelerinden biri, eleştiri eksikliği çekmektir....Başkan Reagan, çalışma arkadaşlarının kendisini eleştirmeye gönülsüz olduklarının farkındaydı. Otobiyografisinde şöyle yazmıştır: “Her üst pozisyonda, tek başınıza kalma riski vardır. İnsanlar size duymak istediklerinizi söyler ve sorumluluğunu yerine getirmeyen ya da müessesenize zararlı olabilecek kişilerden bahsetmeye yanaşmazlar. Yakınınızdaki insanların pek azı, ‘Yanılıyorsunuz,’ demeye isteklidir.”
...insanların, başkalarının normalden sapan davranışlarını taklit ettiklerini gösteren pek çok araştırma yapılmıştır. Davranışın cezalandırılmadığı görülünce, diğerleri de taklit ederler.
Herkes bazen irrasyoneldir ve alınacak kararlar karmaşıklaştıkça daha da irrasyonel olurlar. İrrasyonel davranışların temel nedeninin duyguların yargıyı bulandırması olduğu düşünülebilir. Bu bir etken, ama en önemlisi değil. İnsanların düşünce şekillerinde pek çok bozukluk var.
İrrasyonel düşünmenin üçüncü temel nedeni de, zihinsel tembelliktir.
BİRŞEYDEN SONUÇ ÇIKARIRKEN TEMEL ORANI HESABA KATMAMA KUSURU :Muhtemelen dünyanın en saygın tıp kurumu olan Harvard Tıp Fakültesi’nin çalışan ve öğrencilerine, belirli bir hastalığa ilişkin bir testte pozitif sonuç veren hastaların, hastalık bin kişiden birinde mevcutsa ve hastalığa yakalanmamış kişilerin yüzde 5’inin test sonucu pozitif çıkıyorsa, aslında kaçta kaçının gerçekten hasta olduğu sorulmuştur. Sorunun yöneltildiği altmış doktorun yaklaşık yarısı yüzde 95’i diye yanıtlamıştır. Yalnızca on bir kişi, yüzde 2 diyerek doğru yanıt vermiştir. Açık ki, yüksek zekâ insanı inanılmaz hatalar yapmaktan korumuyor
İnsanlar, yine genellikle yargılarındaki yanlılıklardan ötürü, sonucu sebep sanarlar.Psikoterapistlerini seven hastaların sevmeyenlere kıyasla daha hızlı iyileştikleri bulunmuştur. Hastanın terapistinden hoşlanmasının terapide önemli bir etken olduğu sonucuna varılmıştır. Ancak aynı şekilde pekâlâ, ilerleme gösteren hastaların kendilerine yardımcı olan terapistlerini sevdikleri ve ilerleme göstermeyen ya da yavaş iyileşme gösterenlerin ise sevmedikleri sonucuna da varılabilirdi.