225 syf.
9/10 puan verdi
“Do you love me because you need me or do you need me because you love me?”
Tolstoy, Stendhal, Aristo, Poust, Nietzsche gibi yazarların görüşlerine yer vererek bunlara konuyla ilgili kendi yorumlarını da ekleyerek yirmi dört bölümden oluşan, her bölümü dikkat çekici olan bir kitaba imza atmış bulunuyor. Aşkın başlaması ve bitişi arasındaki romantizm dalgalanmalarına gerek olup olmadığına dair kişiyi düşündürüyor, bilimsellik çizgisinden çıkıp kişinin yaşamına bağlanan duyguları ile keyifli olan satırlar beni güzel bir evrene taşıdı.
"Every fall into love involves the triumph of hope over self-knowledge. We fall in love hoping we won't find in another what we know is in ourselves, all the cowardice, weakness, laziness, dishonesty, compromise, and stupidity. We throw a cordon of love around the chosen one and decide that everything within it will somehow be free of our faults. We locate inside another a perfection that eludes us within ourselves, and through our union with the beloved hope to maintain (against the evidence of all self-knowledge) a precarious faith in our species."
Dünya yox olacaq, veclərinə deyil (Yüngül SPOİLER)
İsaac Asimovun oxuduğum bütün əsərləri heç istisnasız mənim üçün fərqli baxış bucağı qazandıran əsərlər olub. Adamın yazdığı bütün hekayələr, qurduğu dünyalar və yaratdığı xarakterlər o qədər incə bir ustalıqla və inanılmaz sadə bir dillə yazılıb ki, onların unudulmaz olmağı da qaçınılmazdır.
Asimovu digər elmi-fantastika yazıçılarından və hətta
Sometimes, it is OK to be a dumb as long as you are not OK with being an asshole.
Bu kitapta "aptallık" olarak tanımlanan şey çoğunlukla hepimizin belirli düzeyde “kölesi” olduğu sıradan bilişsel önyargılar aslında. Başlarda kitabın sarkastik yaklaşımını çok keyifli bulsam da 353 sayfa boyunca aynı tonda yargılamaları okumak bana çok rahatsız hiss ettirdi. Sanırım bilişsel ikilemlerden bihaber birine göre entelektüel anlamda ilginç sayılabilecek bir kitap olsa da alanla ilgili ufacık bilgi sahibi biri yazarın hikâyenin sadece bir tarafına – satış için en ilgi çekici tarafına – odaklandığını görecektir. Zannımca “Stupidity”, “Heuristics” bağlamında – “aptalca” genellemelerimizin evrimsel bağlamda bizler için sağladığı kolaylıklar veya ortaya çıkmasındaki kaçınılmaz gereklilikler düşünülmeden yorumlanamaz. Dünyanın en akıllı bazı kişileri tarafından yazıldığı iddia edilen bu kitap 150 sayfada bitse ve son 50 sayfada aslında aptal olmanın bazı anlarda ne kadar işlevsel olduğuna odaklansa, insan doğasını – kendi doğasını kabul etmişliği ile çok daha zeki bulacağım bu yazarlara teşekkür ederdim.
Kitapta çok güzel alıntılar var. Çok güzel felsefi tartışmaları filizlendirecek kışkırtıcı sorular var. Sanırım, birine tavsiye edecek olsam, sadece bu tartışmaları yapabilmek için ederdim. En sevdiğim alıntılardan biri ile yazıma veda ediyorum, keyifli okumalar.
“The ignorant man affirms, the scientist doubts, the wise man reflects."
- Aristotle
A strange love affair of liberal and anarchistic lead protagonists, reflecting everything out of the Punch and Judy show called politics and it´s strange and illogical ideological foundations.
The woodpecker is such a badass antihero, and his pairing with the redhead hippie girl leads to loads of great plot options Robbins uses to make fun of everything and adds an extra load of filth, sex, and wordplays to the mix to make it even grittier. His language, comparable with some rare ingenious novelists such as Simmons, Irving, etc., makes it difficult to choose if one wants to enjoy the flow of letters or the underlying themes Robbins throws at the reader all the time, because altogether characterization, introspections, and weird world views of the protagonist and the universe around them are astonishing.
I know that I know nothing and so many of the political and some economic innuendos won´t find their target in my mind, because I´ve stopped dealing with the lunacy and stupidity of both fringe sciences a while ago, but readers who are big in history will maybe find many real life inspirations. Although that´s just an assumption, it´s also possible that most of it is purely fictional, but I deem Robbins too clever to not use the option of owning this dysfunctional system. Not to forget the symbolism, individualism, how society deals with progressive tendencies, and how stupid people become by following a mixture of primate and wolf pack instincts.
This is an utterly inspiring book. There is something that is so splendid about Russian authors. I don't know whether it is the awful weather, perhaps even the politics and the oppressive society but the works on the whole are excellent.
I'm presuming that this book of nine short stories is autobiographical as Mikhail Bulgakov was
Gin tama yani Gümüş Ruh isimli manga neresinden başlasam bilemedim. Absürtlük,saçmalık,aptallık artık her neyse hat safhada olduğu bir manga. Bu kadar amaçsız, saçma bir şey nasıl oldu da beni kahkahalara koydu bilmiyorum ama. Düşünmek bile beni güldürmeye yetiyor. Ana karakter Gintoki, diğer ana karakterlerin aksine ölü balık gözlerine
