BAHADIR YENİŞEHİRLİOGLU
1 batı notları nuri pakdil
2 Mesnevi Mevlana Celaleddin Rumi
3 Nebiler Silsilesi-1 Osman Nûri Topbaş
4 montaıgne denemeler Türkçesi Sabahattin eyüpoğlu
5 savaş ve barış Tolstoy
6 paulo coelho simyacı
7 yedi güzel adam Cahit zarifoglu
8 nazan bekiroglu nar ağacı
9 çile necip fazıl
10 cemil Meriç magaradakiler
İnsanın en görkemli yanı
yaşamak ve susmak belki
İkisi de sevgiler kadar anlamlı
Sayfa 63Kitabı okudu
...
Bir ömrün olgunlaştıramayacağı
acemilikler toplamı ve bir çılgın
boyun eğmedi kendine bile
seçme zorunda kalmadı yaşamayı
...
Sayfa 22Kitabı okudu
...
Hep yanıldı ve yenilgilere uğradı
ama atıldı yine de yeni serüvenlere
pervasız bir acemi, bir çılgın
soyu tükenen bir bilgeydi belki
ama bir şey vardı yine de
başarısız ihtilallerden kendine kalan
...
Sayfa 24Kitabı okudu
Hangi çığlık bir çığ gibi yarıyorsa
gecenin gerilmiş karnını bu saatte
acı tükenip bitmiştir orada artık
çırılçıplaktır tarihin bu sayfası
...
Sayfa 35Kitabı okudu
Kekremsi bir zaman dilimindeyiz
bakır tadında geçiyor günler
...
Sayfa 40Kitabı okudu
Yetmiş iki gündür bir dolapta kilitliyim.
Yalnızca anahtar deliğinden hava giriyor ve ölü bir ışık sızıyor içeri.
Yalnızlık hiç de tanrısal değil, görkemli değil.
O yalnızca geçmişle gelecek, ölümle yaşam arasında kocaman bir karanlık nokta.
Geçmişi ve geleceği olmayan, ölümle yaşam arasında irinli bir leke yalnızlık denilen.
Şimdi ne varsa, anahtar deliğinden sızan havayla ışıkta... ( Farkına varsalar, kapatırlar mıydı onu da?)
Kaybetmek
"Ağzımı anahtar deliğine dayayıp havayı emiyorum. Böcek
sokması gibi bir yanma duyuyorum boğazımda. Oysa kuru bir
yaprağı bile dalından düşürecek gibi değil bu esinti. Belki
çöle dönmüş toprağa tek yağmur damlasının düşüşü yalnızca.
Çamur gibi bir yağmur damlası... Ama toprak, bu damlayla
çatlatacak bağrındaki tohumu. Çöl, bütün vahalarını bu
damlayla yeşertecek... Genzim yanıyor. İnce bir kan şeridi
sızıyor dudaklarımdan. Kirli, sıcak ve simsiyah...
Adımdan gayrısını bilmiyorum."
Suyum, bir litrelik karton süt kutusu içinde. Yetmiş iki gündür
sakındığım ve hergün ancak bir kere dudaklarımı
değdirdiğim... Dilimi bir köpek gibi değdirdiğim. (Dilin suya
dokunuşu... Bir süngerin denizi yutuşu yani. Bir çölün seraba
kesilmesi bir an için.) Her gün ancak bir kere değdiriyorum
dudaklarımı suya. Dilimi kaçırıyorum artık. Sünger, bütün
vantuzlarını birden uzatmasın diye... Bataklıktaki suyun da bir
su yanı vardır. Çürüyen bir bedenin bile dayanılabilir
kokusuna. Kutuda kalan son bir yudum su, bu bile değildi
artık. Küstü, öldürdü kendini su...
Su çürüdü...
Büyük aşklar yolculuklarla başlar
ve serüvenciler düşer bu yollara ancak
O yalnız kaybetmesini öğrendi ömründe
Avucundan dökülen kum taneleriydi her şey
Ne bir serseriydi ne de yılgın bir savaşçı
Ama kendi kafasıyla düşünen ve hakkında
Ölüm fermanları çıkartılan biriydi belki
Sevince deli gibi severdi
Pervasız severdi sevince
Dövüşmek ancak ona yakışırdı
Ona yakışırdı aşklar ve yolculuklar
Yoktu bağlandığı herhangi bir şey
Bulutlar gibi çekilip giderdi seslerin arasından
ve bütün gemileri yakıp
yollara düşerdi o hep aynı ıslıkla
mutlu muydu, hiç düşünmedi böyle şeyleri
umutlardansa nefret etti daima
hep yanıldı ve yenilgilere uğradı
ama atıldı yine de serüvenlere
Acının tutanakçısıydım
Anlatıp durdum aşkları
Ayrılıkları ve o destan
Yalnızlığını ömrümüzün
Sayfa 7