Akış
Ara
Mesajlar
Bildirimler
Kaydedilenler
Ne Okusam?
Profil
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.17
Soluk renklere bürünse de
Suyun ve göğün görüntüsü
Yaşanan duyurulacaktır mutlaka
Anlatacaktır bir çocuğa bunları
Göğsü paramparça edilen biri
Unutma ki kuşlar pervasızca
Aşıp gitmektedir telörgüleri
Belli ki yaşıyorlar hala
Uzun uzun yaşıyorlar belli ki
Bırakıp gittikleri anılarıyla
Çıkıp gelirler bir gün belki
Üşümüştür çünkü toprağın
Soğuk yalnızlığında birisi
Kör bir kuyuda unutulan Yusuf'tum belki.
Bir yangın gibi taşıyıp durduk
Kederi ve acıyı göğsümüzde
Yer gök duman içindeydi sanki
Genzimizi yakıyordu ayrılıklar
Susmak bir şeylerin anlatımıysa
Şüphesiz en anlamlı şeydir susmak
Ne gözlerindeki çöl yalnızlığı
Ne de yüreğindeki sönmüş volkan
Büsbütün kopmuş sayılır yaşamaktan
Bu kent öldürüldü diyorlar
Bahar gelmez artık buraya
Yoksa kendini tüketen hüzünler miydi
Vurulup düştükçe ışığını karartan
Ve her yıl biraz daha harabeye dönen
O eski konaklar gibidir anılar
Ve başarısız eylemler çağında o
Kaçabilir mi binlerce kez ölmekten
Üşüten bir acıydı belki her ayrılık
Her yolculuk yangınların başladığı yereydi
Vakti olmadı acıların hesabını tutmaya
Durup beklemeye, geri dönmelere vakti olmadı