Bu ışık kendisini bir heykele benzetiyor, onda diğer insanlara benzemeyen bir hal yaratıyordu.
Sayfa 71
Cevriye hayatında birçok insan tanımış ve birçok insanı bir daha görmemek üzere kaybetmişti.
Sayfa 68
Sanki uzun senelerden beri orada otururmuş gibi özlemişti. Öyle özlemişti ki, hana yaklaştığını hissettikçe kalbi sevinçle çarpıyordu.
Sayfa 66
- Siz hayatı bu kadar çok mu seviyorsunuz?
- Can bu be Abi... Yaşamak sevilmez mi?
Sayfa 52
Böyle mütemadiyen titreyişine sebep sadece iliklerine kadar işlemiş olan ayaz degildi. Onun içinde kopan ve bütün azalarına sirayet eden bu titreyişin sebebi belki de biraz korkuydu.
Sayfa 13
Gözleri kuru, dudakları kuru, boğazı kuruydu.
Sayfa 251 - CevriyeKitabı okudu
Hayatının sahibi olmamanın acısını duyuyordu. Başkalarının çizdiği hudutlar içinde yaşamak zorunda olmanın ne ağır olduğunu anlıyordu.
Sayfa 212
"İnsanların hepsi eşit doğarlar," diye düşünüyordu. "Herhalde ben de doğduğum zaman, benim de bir namusum vardı. Benim namusumu kim mahvetti?"
Sayfa 211 - CevriyeKitabı okudu