22 yaşında genç bir çocuk adı Kahraman anne ve babasını bir tren kazasında kaybediyor, anneannesi ile beraber yaşıyor. Düşünceleri, savunduklarindan dolayı sürekli bir iste çalışamıyor çünkü #kahrolsunkapitalizm .
Herşey gazetede bir ilan görmesiyle, gösterilmesiyle başlıyor "Kışı seven eleman aranıyor " Kahraman kışı seviyor çünkü Kış herşeyi örter ölümü bile ...Bizim Kahraman işe başlıyor olaylar da bundan sonra başlıyor tabi ki...Sabahları işe geceleri duvarları kendi bulduğu Kapitalizim karşıtı sloganlar yazıyor. Aşk,yalan,ölüm genç bir adamı en fazla nereye sürükleyebilir. Kahraman da zaten kendisinden izinsiz olarak alınanları bile geri istemeyecek yapıda...Oysa sistemi eleştirecek kadar cesaretli .
Kitap daha ilk sayfalardan beni içine aldı hele ki bir cümle vardı "Siyaset yaşlı insanları her zaman korkutmuştur...Öyle ya her yetişkin, vatana 'normal' bir evlat yetiştirmekle görevlidir...Bu bir kısır döngümü bizde yaşlandigimizda böyle mi olacağız korkacakmıyiz,korkutacaklardı bizi ...
O zaman bende Kahraman gibi Kahrolsun Kapitalizim diyorum
.
Kitabın sonunda isminin neden çobanaldatan olduğu anlaşılıyor aklımda Suavi den Yalı çapkını parçasıyla... .
