Bugün başka birini hayatta tutabilmek için saatlerce çabalarken el parmak uçlarım su toplamış. Saatlerce ambu/cpr sonrasında, çatlamış, sonra da su toplamış. Bu hissi ilk kez yaşıyorum ve ne kadar normal dışı bir olay olduğunu idrak etmekte zorlanıyorum. Saatlerce, ölümle burun buruna. Ellerinde ayaklarında belinde can kalmamış vaziyette. Kafanın içi zonk zonk atıyor. Ama bir başkasına nefes vermeye çalışıyorsun, kalbini attırmaya çalışıyorsun. Bakın Allah bizim kalbimizi zorlanmadan yıllarca attırıyor, kendi kendine çalışan bir organizasyon kurmuş ve bu görevi akılsız doku parçalarına yüklemiş. Biz bugün, belki on kişi, bir kalbi attırıp bir çift akciğeri havalandıramadık. Yani denedik, saatlerce denedik, biz bittik ama o kalp atmadı. Durmuş bir kalbe kalp masajı yapmak bir grup insanın pert hale gelmesi demek, tecrübe ettik. Ama Allah bizim haberimiz dahi olmadan her an kalplerimizi attırıyor. Yahu subhanallah, Elhamdülilah, Allahuekber ya.