Ey Osmancık; beğsin. Bundan sonra öfke bize, uysallık sana; güceniklik bize, gönül alma sana; suçlama bizde; katlanma sende; bundan böyle, yanılgı bize, hoşgörmek sana; aciz bize, yardım sana, geçimsizlikler, uyuşmazlıklar, anlaşmazlıklar, çatışmalar bize, adalet sana; kötü göz bize, şom ağız bize, haksız yorum bize, bağışlama sana...
Sayfa 121 - Ötüken yayınlarıKitabı okudu
Mahkemelerde kara, yasalara göre verilir. Mahkemelerde adaletsiz, baştan savma kara verildiğine inanılırsa, yaşam sürdürülemez bir şey olur. Mahkeme, yasakların ihtişamının gizlenmeden sergilendiği yerdir, güven vericidir bu, hatta mahkemenin tek görevidir. Suçlama, lehte tanık, nihayet yargı, bunların tümü yasağın bağrında gizlidir; her hangi birinin bu sürece karışması cinayetten farksızdır.
Sayfa 46Kitabı okudu
'Sen beni gerçekten sevmedin ki' diye söylendi sigarasının dumanının şekilden şekile girmesini izlerken. Bu bir suçlama değildi, sevmedi diye suçlanmazdı ki insan. 'Biraz' sevmişti Ömer onu, sevişecek kadar... Fedakarlık yapmadan, elini taşın altına sokmadan, uzaktan sevmişti. Dünya bunlarla doluydu zaten. sevgilisini, kocasından ya da karısından vazgeçmeden seven sürüyle insan vardı. İşte şimdi onlardan biri, karşısına geçip özür dileyecekti. Sevmemenin özrü olurmuş gibi, ya da sevilmemenin çaresi...
Bir defasında da Gabri "Bizim Afrino'da bir üstünlüğün, iyi bir şeyin varsa övünmelisin" dedi. Anlamadılar. Şöyle açıkladı: "Eğer şayet araban ya da evin, arkadaşının arabasından, evinden daha iyiyse senin ona 'Benim araba senin-kinden daha iyi' demen lazım. Çocuğun onun çocuktan daha güzel ise 'Benim çocuk seninkinden daha güzel' demen lazım."
"Niye, ne gerek var?" diye sordu Ayvaz. "Adet öyle, söylemezsen görgüsüzlük olur."
Afrino'daki bu adet Ayvaz'a da Cemil'e de çok tuhaf geldi, ancak biraz düşündüklerinde dehşet içinde bizde de benzeri bir adet olduğunu fark ettiler. Biz de resmen övünmek yoktu ama çaktırmadan övünebilirdin. Meselâ evin güzelse, villan varsa, ön cepheye kocaman bir nal, nazar boncuğu asarsın. Eğer sıvası, badanası olmayan bir gecekondu yapmışsan bunları asman gerekmez, çünkü övünülecek, nazar değecek bir şey yoktur ortada. Ya da çocuğun sence güzelse yine bir nazar boncuğu asarsın. Nazar boncuğu asmak üstü kapalı övünmek sayılmaz mı? Üstelik bir de suçlama var çevreye: "Siz kıskanırsız bendeki zenginliği, gözünüz değebilir, şerrinizden selamette olabilmek için şatafatlı bir haset kovucu astım kapıma, destursuz girmeyin diye içeriye."
Yaşamında kimseyi suçlama.
Kötü insanlar deneyim, iyi insanlar mutluluk verir.
Kötü olaylar tatsız dersler, iyi olaylar güzel anlar katar...
Sayfa 309Kitabı okudu
Aşk, hayatın asıl özü, esas gayesidir. Mevlana'nın bizlere hatırlattığı üzere, gün gelir, herkesi, ondan köşe bucak kaçanları bile, hatta "romantik" kelimesini bir suçlama gibi kullananları dahi kıskıvrak yakalar aşk.
Sayfa 31
Zaman makinesi olsaydı ve kendi gençliğime, mesela 17 yaşıma, dönseydim, kendime şunları söylerdim;
papatyakokulummm:
“En önemli şey aşk. Onu doya doya yaşa bu bir.
Ne yapmayı sevdiğini bul. ve sonra o sevdiğin şeyi yapabiliyor musun ona bak. Yapamıyorsan, boşuna enerjini tüketme, yapabilenler yapsın. Yapıyorsan, dünyanın en şanslı insanlarından
Anlaman için önce dinlemen gerekmez miydi .....
Yargısız infazlarındı beni benden alan.....
Neden vakit kaybediyoruz ki ....
Sonuç daha başından belli iken .....
Katlanmamak değil bu resmen törpülemekti birbirimizi .
Konuşman gereken zamanda susman ..
Susman gereken zamanda konuşman kadar çarpıktı hayat işte ...
Zamana engel olamaya bilirsin elbet...
Ama sahip çıkamadığında zamanı suçlama ....
Zaman herkesten eşit gidiyor unutma ....
Gökyüzü kadar yorgun ama yıldızlar kadar parlak ol ...
Güneşin sıcaklığı kadar gerçek ...
Zirvedeki agaç gibi özgür ol ...
Ben her zaman yanındayım ...
Kelebekleri takip et seni koruyacaklardır ...;)
Işığını melodiler sayesinde duyurman gibi ...
Sadece derin bir nefes al ve yeniden başla gülümse ..
Düştüğünde yara aldığında yükseldiğin günleri hatırla asla yalnız değilsin ...
Acı çektiğinde amacını hatırla ....Korkma güçlü ol ....
Seni takip edeceğim ..... Elif Orkan
Nehir
Aramızda sessiz ve buz tutmuş bir nehir akardı. Ve içimizde dile getirilemeyecek ne kadar suçlama ve şikayet varsa hepsini sürükleyerek götürürdü.
Sayfa 42Kitabı okudu
Boş yere kendini suçlama. Suçlu olan biri varsa bu ülke. Bu topraklar lanetli. Neden hala bu ülkede yaşıyoruz bilmiyorum. O kadar insan öldü, o kadar acı çekildi en ufak bir düzelme bile yok.
Sayfa 481Kitabı okudu
