Tasavvuf...
“Ey itmi’nâna ermiş (itaatkâr) nefs!
Sen O’ndan, O da senden râzı olarak Rabbine dön!
(Sâlih) kullarımın arasına
katıl ve cennetime gir.”
(el-Fecr, 27-30)
Özü itibâriyle tasavvuf; gönül âlemimizin, Cenâb-ı Hakk’a yakın bir hâle gelmesidir. Bu sâyede Hak Teâlâ, muhabbetiyle bütün gönlü kuşatmaya başlayacak ve gittikçe daha fazla tanınarak kulda bir “vuslat” kıvâmı oluşacaktır. İşte bu kıvam; bizi kurtaracak olan keyfiyettir. Bizlere Hira ve Sevr’den kalan mukaddes bir mîrastır. Bu hâli elde edebilmenin yolu ise, kalb tasfiyesi ve nefs tezkiyesidir. Diğer bir ifâdeyle tasavvuf, sulhü olmayan mânevî bir cenktir. Yâni bir ömür boyu nefsin süflî arzularını bertarâf etmeye çalışmaktır. Tasavvuf; ihlâstır, istikâmettir, rızâ ve teslîmiyettir.
Dünyaları başlarını yesin ve yiyecek
"Ey bedbaht! Ben seni idam-ı ebedîden kurtarmaya ve fâni hayvaniyetin en süflî ve elîm derecesinden bir bâki insaniyet saadetine çıkarmaya çalışıyorum; sen benim ölümüme ve idamıma çalışıyorsun. Senin bu dünyada lezzetin pek az, pek kısa; ve âhirette ceza ve belâların pek çok ve pek uzundur. Ve benim ölümüm bir terhistir. Haydi def ol! Seninle uğraşmam, ne yaparsan yap!" der. O zâlim düşmanına hiddet değil, belki acıyor, şefkat ediyor, "Keşke kurtulsaydı" diyerek ıslahına çalışır.
Bediüzzaman
İnsan ' daki Nefisler
☰
İslam ve İhsan
NEFSİN MERTEBELERİ
Nefsin yedi mertebesi vardır. Bunlar;
Nefs-i Emmâre
Nefs-i Levvâme
“Dön eve anne, bana imanı öğret!”
Kadın denince en başta ana, şefkat, merhamet, fedakârlık, nazik ve nâzenin bir kalp hatırlanır. Anne en büyük ve etkili öğretmendir. “İnsanın en birinci üstadı ve tesirli muallimi, onun validesidir…” (Lem’alar, Risale-i Nur Enstitüsü/internet, s. 202)
Ne yazık ki, “mimsiz medeniyet” süslü, süfli fantazilerle kadınları, anaları cezb ederek
Köy Enstitülerinin Mirasına Sahip Çıkmak!
Birinci Antiemperyalist Kurtuluş Savaşı’mızın sonucu kurulan Laik Cumhuriyet’in ve Cumhuriyet Devrimcilerinin anıt eğitim eseri Köy Enstitülerinin kuruluşunun 81’nci yılı bugün. Daha doğarlarken saldırılara uğramışlardı, Cumhuriyetin eğitim devrimcileri İsmail Hakkı Tonguç’ların, Hasan Ali Yücel’lerin yaşamlarını adadıkları, yokluklar içinde var
"Ey bedbaht! Ben seni i'dam-ı ebedîden kurtarmaya ve fâni hayvaniyetin en süflî ve elîm derecesinden bir bâki insaniyet saadetine çıkarmaya çalışıyorum. Sen benim ölümüme ve i'damıma çalışıyorsun. Senin bu dünyada lezzetin pek az, pek kısa ve âhirette ceza ve belaların pek çok ve pek uzundur. Ve benim ölümüm bir terhistir. Haydi defol; senin ile uğraşmam, ne yaparsan yap."
Asa-yı Musa