İnsan ruhunun pazarı, sevgilim İnsan ruhuna kurulurmuş yine...
Ey gönül haresi keder, insan kendinden ne kadar uzağa gider...
Sevgilim
Yoksulluktur biraz da
Yüzünde gamzelenip duran sözlerim...
Ömrüm
Ah benim ördükçe sökülen
Yakasız kolsuz hırkam…
Ma tu nizam ku daren van çiyayan zinar in.
( Bilmez misin ki bu dağların ağaçları kayalardır. )