“Acıyla yaşamak çok zor”
...
...
“inanmadan yaşamak da...”
Sayfa 51Kitabı okuyor
Hiçbir ayrılık gitmekle özdeş değildir. Gerçek ayrılık tam anlamıyla bir unutuşla başlar
Sayfa 60Kitabı okuyor
Şimdiyi ıskaladık mı hayalimiz de hatıramız da bir yaşama suçu olarak boynumuza asılıp duracaktır.
Sayfa 61Kitabı okuyor
Ardımızda bıraktığımızı sandığımız, ikide bir önümüze geçen geçmişimiz. Ayrılıkla beslenen göğsümizdeki boşluk. Aralık kapılardaki rüzgar.
Sayfa 39Kitabı okuyor
ömrüm
ah benim ördükçe sökülen
yakasız kolsuz hırkam..
Sayfa 7Kitabı okudu
Öğrendiği her yeni cümleyle, küçücük hayatını hem biraz daha sevip, hem de o hayattan biraz daha uzaklaşacağını, o yaşlarda hangi çocuk bilebilir ki... Haritalar, bugün bile bir giz gibi alır aklımı. Uzun kış gecelerinin masalları, şehirler yollar ırmaklar dağlar ovalar olarak, sınıfın duvarında asılı duruyordu. İlk yolculuklarımı, bu mavi sarı kahverengi yeşil işaretler arasında yaptım ben, kirpiklerimle gidip kirpilerimle gelerek.
Pdf
Bencil gibi görünen bir serdengeçtidir yalnızlık; gider kalabalıkla yıkanır, gelir kalabalıktan yıkanır.
Sayfa 49Kitabı okuyor
Herkes gülüp oynuyor Hatice
Gülüp oynamayanın da
Yarası yaramıza değmiyor.
Yaseminlerin sabahı
Sen bir deniz kıyısında gonca zamandın
Ben eski şarkılardan eskiydim kimsesizdim
İçimde dünyanın bütün akşamları
Tuttum ağzının sabahına sözler söyledim
Ey güzelliğin ölümden büyük yaşama gücü
Yalnız ölenler unutur birbirini
Seni sevmeye yeni başladım...
Sayfa 20 - Kırmızı Kedi Yayınevi
Benim kıyısında saygıyla beklediğim olanak, başkalarının çiğneyip attığı bir sıradanlıktı…